Luxus - 01.04.1986, Blaðsíða 69

LÚXUS
skrásett og ljósmyndað, en síðan
er þeim svo komið fyrir á hinum
ýmsu stofnunum borgarinnar. Svo
eru hér sýningar af margvíslegum
toga, innlendar og erlendar, - hús-
ið er leigt út til sýninga og við
stöndum fyrir sýningum, þannig
að oft vill verða erilsamt.
— Ertu eins konar drottning í
n'ki þínu hérna, sem öllu stjórnar?
„Nei, og langur vegur þar frá.
Yfir mér er fimm manna stjórn,
skipuð þremur borgarfulltrúum og
tveimur listamönnum, þannig að í
rauninni er þessi stjórn pólitísk og
ég er eins konar framkvæmdastjóri
hennar. Þó svo að ég sé síður en
svo hlynnt einhverju drottningar-
veldi, þá er það mín skoðun að
þar sem listráðunautur er ráðinn í
skamman tíma, fjögur ár í senn,
þá ætti sá ráðunautur að fá að
ráða meiru varðandi starfsemi
hússins og falla þá eða standa
með ákvörðunum sínum. Að
mínu viti er það hverjum og einum
hvatning til átaka ef hann er ábyrg-
ur gerða sinna, en getur ekki kast-
að skuldinni á aðra ef illa tekst til.
Stofnun sem Kjarvalsstaði verður
að reka með reisn og af alúð. Allir
þættirnir verða að vera vel samofn-
ir ef vel á að takast - og þegar ég
segi þættir, þá á ég við menning-
arstofnunina sjálfa, listamennina,
sýningargesti og svo stjórn
hússins.
Við þessa ræðu hefur Þóra öll
faerst í aukana og auðfundið er
að hér fer tiirmningarík kona,
sem vill veg listarinnar sem
rnestan. En skyldi hugur Þóru
sjálfrar aldrei hafa stefnt til list-
sköpunar á einhverju sviði?
„Nei, það held ég ekki. Að vísu
hafði ég mikinn áhuga á bygging-
arlist hér fyrr á árum og langaði
jafnvel að verða arkitekt, og ég hef
alltaf jafn gaman af að skoða bygg-
ingar og hús. í því sambandi get
ég sagt frá reynslu sem ég varð
fýrir á Indlandi, nánar tiltekið þegar
ég leit augum hina guðdómlega
fallegu byggingu Taj Mahal, svo
hvíta og fullkomna - ég fór bara
að hágráta. Þetta hefur svo sem
oftar komið fyrir mig, t.d. þegar ég
skoðaði E1 Greco safnið í Toledo.
Ég varð svo gagntekin að tárin
tóku að streyma, rétt eins og ein-
hver ventill hefði brostið.
— Hvað gerir þú í frístundum?
„Ég held að ég megi segja að
ég eyði mestum af frítíma mínum
í ferðalög. Mér eru þau afar mikils
virði og við hjónin ferðumst mikið.
Við kynnumst alltaf einhverju nýju
og skemmtilegu í hverri ferð og
aldrei er að vita hvar hægt er að
verða fyrir upplifun, það getur verið
uppi á fjallstindi, inni í fornri kirkju,
nú eða þegar litið er í augun á
tígrisdýri!
— Að lokum, Þóra, viltu ekki
segja frá einhveiju sem liggur þér
á hjarta varðandi starf þitt?
„Ég er ákafur aðdáandi Kjatvals
og mér finnst brýn nauðsyn, að
hér sé alltaf Kjarvalssýning, ekki
rykfallin sýning, heldur sýning sem
væri endurnýjuð reglulega. Hér
komu útlendingar um daginn til
að skoða menningarverðmæti, en
við gátum ekkert sýnt þeim frá
Kjarval því það var allt í geymslu
niðri í kjallara. Þetta er ótækt og
má ekki henda. Reyndar hefur sú
hugmynd skotið upp kollinum hjá
borgarstjórn, að byggja við Kjar-
valsstaði sérstakt Kjarvalssafn og
með því móti fengju verk Kjarvals
stöðugt að vera uppi og minning
hans að njóta þeirrar virðingar
sem hún á skilið. Kjarvalssafnið er
að mínum dómi hjarta þessa húss
og það verður að fá svigrúm til að
slá af þeim þrótti sem því er
eðlilegt. □
PÁLL PAMPICHLER,
STJÓRNANDI
SINFÓNÍUHUÓM-
SVEITAR ÍSLANDS:
„Get alltaf
hlustað á hœga
kaflann í
8. sinfóníu
Bruckners“
Það eru ekki margir á Ísíandi
sem hafa eins oft verið
nefndir í fjölmiðlum og Páll Pam-
pichler Pálsson. Skýringin á því
er sú að maðurinn er stjómandi
Sinfóníuhljómsveitar Islands,
stjómandi Karlakórs Reykjavíkur
um árabil, auk þess sem hann
kennir trompetleikurum framtíð-
arinnar að blása í trompet í
Melaskólanum í Reykjavík. Enn-
fremur leggur hann stund á tón-
smíðar og eftir hann liggja út-
setningar, all viðamiklar í
sniðum.
Hljómlistarmaðurinn Páll
Pampichler Pálsson var sóttur
heim á dögunum þar sem hann
LÚXUS 69