Strandapósturinn - 01.06.2016, Side 21

19
haus eða Arnarhreiðrið. Á leiðinni fræddi Emil fararstjóri okkur
áfram um sögu Þýskalands en hann hafði verið óþreytandi að
rekja hana á meðan á akstri stóð í öllum ferðunum. Einnig sagði
hann okkur reglulega sögur af uppátækjum Jónasar vinar síns,
Möggu konu Jónasar og syni þeirra hjóna ásamt hinum ýmsu öðr-
um félögum þeirra vinanna.
Þegar til Berchtesgaden var komið skiptum við um rútur og
haldið var upp fjallið hálfgert einstigi. Síðasta spölinn var farið í
gegnum göng og með lyftu upp. Vegna ókunnugleika fararstjór-
ans varð stoppið uppi í húsinu alltof stutt og fór það svo að flestir
náðu bara að skoða húsið og ekkert úti eða öfugt. Enginn tími
vannst til að borða þar þannig að brugðið var á það ráð að keyra
að Konungssjó (Königssee) og fá sér að borða þar. Þar var líka
stoppað stutt. Má því segja að hópurinn hafi fengið sitt lítið af
hverju þennan dag. Þegar heim var komið voru búðirnar heim-
sóttar og töskurnar fylltar. Skemmtilegt kveðjukvöld var fram
undan og auðvitað var hópmyndin tekin þá.
Á síðasta degi var haldið á flugvöllinn strax eftir morgunverð
og lent heilu og höldnu í Keflavík um kvöldið. Ferðin var öll hin
ánægjulegasta og þakka ég fyrir að hafa fengið að fá að vera með
þessum skemmtilega hópi.