Strandapósturinn - 01.06.2016, Qupperneq 32

30
en mest af því var saltað. Hluti af því var þó soðinn og settur í súr
til vetrarins. Hreifar og dindill voru sviðnir og settir í súr og borð-
aðir fram eftir hausti. Sels hausar voru ekki nýttir. Selspikið var
brætt í stórum (100 l) potti sem stóð á hlóðum við slát urhúsið.
Lýsið var sett í 100 l tunnur og selt í KSH og þaðan til Þýskalands
en 1940 lokaðist Þýskalandsmarkaðurinn og var þá bræðslu hætt
og spik ekki hirt eftir það. Föst venja var að gefa sel á alla bæi í
Kollafirði og eitthvað inn í Tungusveit. Sá selur, sem gefinn var,
fór alltaf í spikinu og með hreifa. Gestakoma var því mikil í
Broddanesi um selveiðitímann.
Þegar net voru tekin upp voru allir kljásteinar teknir úr þeim,
landtog leyst frá og útdílar. Síðan voru þau borin upp á land og
dregin út til þurrkunar. Að nokkrum dögum liðnum, er þau voru
orðin vel þurr, voru þau greidd og hreinsuð, gerð upp og borin
heim til geymslu til næsta vors.
Ljósm.: Tryggvi Samúelsson.
Til að nýta hlunnindin í Broddanesi þurfti traustan bátaflota. Hér eru
fjórir bátar í Breiðuvör í Broddanesi. Myndin tekin um 1950.