Strandapósturinn - 01.06.2016, Qupperneq 85

83
ýkjastór, sem heitir Hvíldarhella (36). Melur skilur að Lómatjarnar-
sund og Hvíldarhelluna. Nafnið er þannig til komið að hún er á
leiðinni þegar komið er upp frá sjó og hvíldu menn sig þar eftir
að hafa gengið upp brekkuna. Utanvert við Eiðið fellur Eiðislæk-
ur (37) fram af Eiðishömrum. Hann fellur til sjávar innanvert við
Fagrahvamm (38). Í daglegu tali var oftast rætt um Eiðslæk (39).
Eiðislækur nefnist Hlöðulækur (40) eftir að hann er kominn nið-
ur í hlíðina fyrir neðan Eiðið. Undir Eiðishömrum, milli Eiðis-
læks og Tröllhóls, er Tröllhólsengi (41) sem Norðurfjarðarmenn
nefna Eiðispart (42). Undir Hömrunum utan við Eiðislækinn,
milli hans og Vetrarbrekku, er Hamrapartur (43). Hann er neðan
við skriðufótinn. Efst í Hamraparti er grasi gróin rein sem nær í
gegnum urðina upp að Hömrunum og er hún nefnd Tunga (44)
og er hún milli Eiðislækjar og áberandi urðar þar fyrir utan. Hún
var stundum slegin en er mjög ógreiðfær.
Þar sem Eiðishömrum sleppir Munaðarnes megin eru tveir
stakir klettar í brúninni og er annar strýtumyndaður. Klettar þess-
ir heita Strýtur (45). Þeir eru aðgreindir sem Innri-Strýta (46) og
Ytri-Strýta (47) og er grasi vaxin klauf á milli. Yst í Heydölum og
fyrir ofan Strýtur eru engjablettir sem heita Strýtustykki (48) og
er það notað í eintölu. Ofan og innan við Strýtustykki eru börð
sem nefnast Neðri-Bekkur (49) og Efri-Bekkur (50). Neðan undir
þeim er laut sem heitir Skjónugeil (51) og er hún á milli Innri-
Strýtu og ytri endans á Eiðishömrum. Það mun vera sami staður
og hefur nafnið Skjónugil (52) í skrá Símonar Jóhannesar Ágústs-
sonar og mun seinna orðið vera afbökun. Undir Strýtunum og
ofan við veginn er lítill klettahjalli grasi gróinn að ofan og nefnist
hann Hjalli (53) og til aðgreiningar frá öðrum samnefndum
Hjallinn á Vetrarbrekkunni (54).
Miðhlíðis frá Eiðinu út að Munaðarnesi var gönguleiðin og hét
hún Götur (55). Sagt var „að fara inn Götur“ þegar farið var til
Norðurfjarðar. Akvegurinn liggur nú þar sem Götur voru. Innsti
hlutinn af Götunum lágu um svonefnda Vetrarbrekku (56). Hún
nær frá Strýtum inn að Hamraparti. Áður en akvegur var lagður
að Munaðarnesi var farið frá Vetrarbrekku inn á Eiðið eftir upp-
hlaðinni götu sem var nefnd Eiðisbrú (57) og er reyndar enn köll-
uð svo þar sem vegurinn var lagður ofan í hana. Eiðisbrú var jarð-
brú yfir Hamrapartinn. Undir Vetrarbrekkunni er steinn sem