Sjálfsbjörg - 01.07.1970, Blaðsíða 39

Nokkrir heimilismanna að Reykjalundi. Tveir eru starfsmenn. Hinir dvelja þar til endurhœfingar.
sé lítill vafi á, að viðhorf almennings til
fatlaðra er að nokkru leyti afleiðing af við-
horfi þeirra til sjálfra sín.
Félagsmdlalöggjöfin
er orðin úrélt.
Afturhaldssemi sú, sem víða gerir vart
við sig í afstöðunni til öryrkja, á vafalaust
að einhverju leyti rætur sínar að rekja til
félagsmálalöggjafar okkar, sem orðin er
úrelt, enda þótt hún væri stórt spor í rétta
átt, þegar hún var fyrst sett.
Með því að veita fötluðum örorkulífeyri
eða ævarandi sjúkrabætur, höfum við deyft
félagsvitund þeirra, en alveg gleymt, að
þeir þarfnast fyrst og fremst endurhæf-
ingar, svo að líf þeirra geti haft einhvern
tilgang. Leggja þarf áherzlu á verknám,
verkþjálfun, hagkvæmt starfsval, sérhæfð
vinnuskilyrði o. s. frv. Slík hjálp stuðlar
að því að öryrkjum gefist kostur á að
starfa, sér og þjóðfélaginu til hagsbóta.
f fáum orðum sagt skiptir það meginmáli
fyrir þá, sem fatlaðir eru, að vera ekki
vanmetnir. Sjálfir geta þeir stuðlað að
þessu með raunsæju og skynsamlegu við-
horfi til fötlunarinnar, og með því að láta
í té fræðslu um þessi mál í heild. Hinir
heilbrigðu geta einnig hjálpað til, með því
að sýna skilning og reyna að stilla sig um
að láta sálræn vandamál sjálfra sín bitna
á þeim, sem fatlaðir eru. — Jafnframt geta
þeir stutt hinar félagslegu aðgerðir, sem
nauðsynlegar eru til að endurhæfing verði
að veruleika.
Hér hefur verið bent á nokkrar stað-
reyndir. Það er ekki gert til að gera vanda-
málin flóknari eða skapa vandamál þar,
sem þau eru engin, heldur til þess að stuðla
að lausn þeirra hjá þjóð, sem lítinn skiln-
ing hefur á málefnum fatlaðra og endur-
hæfingu, sumpart vegna þess, að hún hef-
ur sloppið við ógnir styrjaldar að mestu.
Þeir, sem hafa lítinn skilning á þessum
vandamálum, eru nefnilega líka fatlaðir —
andlega séð.
Lauslega þýtt úr tímariti
danska Geðverndarfélagsins.
Kristinn Björnsson þýddi.
sjálfsbjörg 39