Sjálfsbjörg - 01.07.1970, Blaðsíða 18

pý‘r$
■> v V
TÍ’V'KÍ
Haukur ÞórÖarson
yfirlœknir:
Um
atvinnumál
öryrkj;
vu
V-.V.
ff>Æ
m
í*V<si
Er ekki mótsögn í yfirskrift þessarar
greinar ?
I rauninni er svo í tvennum skilningi.
t fyrsta lagi: I íslenzku máli táknar „ör-
yrki“ persónu, sem enga orku hefur, og
ætti þá persónan a. m. k. að vera óvinnu-
fær, hvað sem öðrum líkamlegum eða and-
legum takmörkunum líður. I öðru lagi:
Er þörf á að aðskilja atvinnumál þessa
hóps landsbúa frá atvinnumálum þeirra í
heild?
Um fyrra atriðið er það að segja, að
enda þótt orðin „örorka — öryrki“ séu
hin ágætustu frá sjónarmiði íslenzkrar
tungu, þá er mjög á reiki merking þeirra
og notkun. Merkingin spannar allt frá full-
komnu líkamlegu eða andlegu sjálfsbjarg-
arleysi niður í tímabundna skerðingu á
eðlilegri notkun eða starfsemi ákveðins
líkamshluta. Notkun orðanna fer svo eft-
ir því, hvað fólk skilur með þeim, og það
er nokkuð misjafnt. Það ber við, þegar
spurt er, hvert sé starf einhvers, að svarið
er: ,,öryrki“. Vissulega er örorka hvorki
starf eða atvinna, heldur ástand.
Þegar rætt er um atvinnumál öryrkja í
þessari grein, er átt við fólk, sem býr við
skerta líkamsorku og þar á meðal tak-
markaða orku til vissra starfa, en ekki
allra.
Um seinna atriðið má segja, að í sjálfu
sér ætti hið sama að gilda um atvinnumál
þossa fólks, sem að ofan er skilgreint, og
hinn<i almennu borgara landsins. Svo er þó
ekki, a. m. k. ekki að öllu leyti, og ekki
ennþá. Þessari grein er m. a. ætlað að
stuðla að því, að svo verði.
18 SJÁLFSBJÖRG