Faxi - 01.12.2021, Blaðsíða 35

FAXI 35
við leggjum áherslu á það að skilja sögu
staðarins, veðurfar og vinna út frá því sem
fyrir er, í von um að skapa eitthvað sem
tengir okkur og bætir gæði umhverfisins
fyrir íbúana. Skipulag er alls ekki bara
uppröðun á gatnakerfi og húsum heldur
erum við þar að móta samfélög.
Þá er ekki síður mikilvægt að leita eftir
samtali þegar unnið er að skipulagi, ekki
bara við bæjaryfirvöld á hverjum stað
heldur fólkinu, íbúunum sem þar búa og
aðra sem hafa skilning á svæðinu sem
við erum að vinna með. Þarna eru mörg
sjónarmið sem þurfa að fara saman, eins
og óskir skjólstæðinga okkar, áherslur yf-
irvalda og væntingar þeirra sem búa nærri
þeim svæðum sem verið er að skipuleggja.
Okkar vinna byrjar alltaf á samtalinu,
svo setjum við okkur inn í staðhætti og
reynum að sjá þá möguleika sem búa í
umhverfinu. Markmiðin þurfa að vera
skýr þannig að skipulagið hafi ekki bara
þann tilgang að koma mannvirkjum
fyrir, heldur þarf að móta samhengi í
tillögunni, svo hún sé heildstæð, segi
einhverja sögu.
Stöðugt samtal við samfélagið
Ég lít svo á að okkar meginverkefni sem
ráðgjafa sé að skapa sýn þar sem fram koma
þeir möguleikar sem skipulagið getur
boðið upp á, sem er ekki alltaf það sem við
þekkjum, heldur hvað við gætum gert. Það
er nefnilega nóg að sækja, þar sem það eru
til mörg vel heppnuð verkefni bæði erlendis
og hér heima, þar sem við getum sótt okkur
þekkingu og víkkað skilning okkar á þeim
möguleikum sem búa í skipulagshönnun.
Við getum gjörbreytt hvernig við búum
og lifum ef við vinnum þetta heildstætt og í
samvinnu því að möguleikarnir eru nánast
endalausir. Það er bara spurning um að hafa
þor til þess að taka skrefið áfram. Vissu-
lega er það alltaf áhætta og því erum við
með þetta samtal til þess að fá tilfinningu
fyrir því hversu langt er hægt að ganga, en
meginmarkmiðið er alltaf að gera betur.“
Þú nefnir skipulag erlendis, getur þú nefnd dæmi?
Kaupmannahöfn og Amsterdam eru borgir
sem vinna á skemmtilegan hátt með um-
ferðarflæði s.s. fyrir hjólandi, gangandi og
svo bíla. Það er áhugavert hvernig þeir móta
samtalið milli eldri byggðar og nýrri þar
sem unnið er með skjólgóð og sólrík borg-
arrými. Það er svo margt þar sem við getum
lært. Kannski það helsta að hafa þor og trú
á því að góð hönnun geti borið ávöxt. Fólk
sækir þangað þar sem þeim líður vel og það
hefur áhrif á verslun og aðra þjónustu sem
svo aftur skapar mannlíf.
Gott dæmi er Hafnargatan okkar, hún
hefur orðið svolítið útundan í stækkun
bæjarfélagsins og vantað athyglina sem hún
þarf, því það er svo mikilvægt að íbúar, fjár-
festar og gestir hafi trú á að það sé áhugvert
að sækja þangað. Slík breyting kemur ekki
af sjálfu sér heldur þurfum við að fjárfesta
í þessum innviðum. Þar er nýi miðbærinn
á Selfossi gott dæmi um sýn einstaklinga á
möguleika sem hægt er að spila úr. En það
er einstaklingsdrifið verkefni sem er sam-
tvinnað af lærdómi af svipuðum verkefnum
víða að og sögunni hér heima. Það sýnir sig
bara í verki að þetta virkar og það er ásókn í
slíkar hugmyndir.
Staðreyndin er sú að við viljum öll vera í
notalegu og fallegu rými, þetta er bara inn-
byggt í okkur. Við erum ekki að sækja í staði
í niðurníðslu til þess að versla eða fá okkur
veitingar. Það er okkar hlutverk að opna á
þessa sýn og virkja þessar tilfinningar.“
Ég get ekki annað en tekið undir þetta og hugsa til
Hafnargötunnar sem eitt sinn var nefnd þúsund
hola gatan en það var nú áður en malbik kom til
sögunnar. Ég veit að þið hafið komið að verkefnum
við Hafnargötuna, getur þú sagt okkur frá því?
„Við höfum verið svo lánsöm að koma
Hafnargata 12, sjá má Ungo í bakgrunni