Skessuhorn - 26.01.2022, Blaðsíða 20

MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR 202220
Sólveig Ragnheiður Gunnarsdótt-
ir er fædd og uppalin á Hvanneyri
í Borgarfirði, dóttir Gunnars Arn-
ar Guðmundssonar dýralæknis og
Elísabetar Haraldsdóttur, leirlista-
konu, fyrrum skólastjóra Andakíls-
skóla og menningarfulltrúa Vest-
urlands. „Ég á líka tvo bræður og
ég held nú að við höfum öll spil-
að körfu með Skallagrími á ein-
hverjum tímapunkti. Ég var líka að
keppa á hestum með Faxa og gekk
í Andakílsskóla og svo Kleppjárns-
reykjaskóla,“ segir Sólveig í sam-
tali við Skessuhorn. Í dag er Sólveig
35 ára sjálfstætt starfandi fjármála-
ráðgjafi. Hún er gift Karl Stephen
Stock og saman eiga þau þrjú börn
á aldrinum fjögurra til tíu ára.
Fór í MBA nám
til San Francisco
Eins og fleiri ungmenni af lands-
byggðinni flutti Sólveig ung úr for-
eldrahúsum en aðeins 15 ára göm-
ul fór hún til Reykjavíkur í fram-
haldsskóla. Hún fór á stærðfræði-
braut við Verslunarskóla Íslands og
útskrifaðist með stúdentspróf árið
2006. Þá lá leiðin í Háskóla Íslands
þar sem Sólveig lauk BS gráðu í
iðnaðarverkfræði árið 2010. Á með-
an á náminu stóð fór hún í skipti-
nám í NCSU til North Carol-
ina í Bandaríkjunum. Áður en Sól-
veig hafði lokið BS náminu var hún
komin með starf hjá MP banka. „Ég
var að vinna á eignastýringasviði
auk þess að stýra skammtímasjóð-
um MP Sjóða til að byrja með en
færði mig svo yfir í áhættustýringu,
þar sem ég vann með hléum frá
2010 til 2014,“ segir Sólveig. Hún
tók leyfi frá störfum í eitt og hálft ár
á meðan hún fór til San Francisco
í MBA nám við Hult International
Business School. „Ég tók þá árs-
gamla dóttur mína og eigin mann
með mér út. Ég ákvað svo að fara
í skiptinám frá bandaríska háskól-
anum til Kína og þrátt fyrir að
hafa mikið reynt að sannfæra eig-
inmanninn um að koma með mér
ákvað hann frekar að fara heim til
Íslands með dóttur okkar og ég fór
ein til Kína,“ segir Sólveig.
Starfaði fyrir Nestlé
í Kína
Sólveig var í Kína í þrjá mánuði
þar sem hún var að vinna meistara-
verkefnið sitt á meðan hún vann
sem ráðgjafi fyrir Nestlé í Shang-
hai. Aðspurð segist hún hafa notið
þess mjög að vera í Kína. „Þetta var
bæði ótrúlega gaman og líka mikil
upplifun fyrir mig. Það má segja að
ástæðurnar fyrir því að mig langaði
yfir höfuð til Kína hafi verið tvær.
Mig langaði til þess að brjóta nið-
ur ákveðnar hugmyndir sem ég
hafði fyrir landinu, hugmyndir eins
og maður fær gjarnan fyrir öðrum
menningarheimum sem eru bara
ekki réttar. En svo langaði mig líka
að fara því ég hafði alist upp í samfé-
lagi þar sem búa bara nokkur hund-
ruð manns og ég var með fimm til
tíu, að hámarki 20 krökkum í bekk,
alla grunnskólagönguna. Mig lang-
aði því að fara í svona alvöru stór-
borg eins og Shanghai er, þar sem
margar milljónir búa og ég bjó á
38. hæð í blokk, sem þótti bara lítil
blokk á mælikvarða heimamanna,“
segir Sólveig og hlær.
Tíu ára á fund
bankastjóra
Sólveig segist alltaf hafa haft mik-
inn áhuga á viðskiptum og fjármál-
um og að reynslan frá Kína hafi því
verið alveg einstök. „Ég hef alltaf
haft mikinn áhuga á rekstri fyrir-
tækja og fjármálum. Ég held ég hafi
verið um tíu ára gömul þegar ég fór
í Búnaðarbankann í Borgarnesi á
fund með bankastjóranum. Ég var
þá að óska eftir styrk fyrir blaða-
útgáfu Andakílsskóla. Bankastjór-
inn gaf okkur tíu þúsund krónur í
styrk sem var töluverður pening-
ur á þessum tíma. Mér fannst þetta
svo stórfenglegt og var alveg heill-
uð. Ég segi því alltaf að þetta hafi
verið það sem hafði svo áhrif á þær
ákvarðanir sem ég hef tekið seinna
í lífinu,“ segir Sólveig. „Það er ekk-
ert smá áhugavert fyrir mig að fara
svo til Kína, til svona risa ríkis og
fá að vinna fyrir stórt fyrirtæki eins
og Nestlé, sem hefur líka orðið fyr-
ir harðri gagnrýni á ýmsum svið-
um, margt réttlætanlegt. Ég fékk
að upplifa aðra menningu en líka
að upplifa annað alþjóðlegt um-
hverfi í viðskiptum. Maður kynn-
ist líka landi og þjóð á annan hátt
þegar maður er ekki sem túristi
heldur íbúi og mér þótti það ótrú-
lega gaman,“ segir Sólveig og bætir
því við að einn daginn langi hana að
fara aftur til Kína. „Ég mun ná eig-
inmanninum þangað einn daginn,“
segir hún og hlær.
En hvernig upplifun var það að
búa í Kína? „Mamma hefur alltaf
sagt að það vanti í mig alla hræðslu
og það hefur verið hennar helsta
áhyggjuefni. Ég vil samt meina að
hræðslan hafi aðeins komið með
móðurhlutverkinu og ég er farin
að vera meira hrædd um mig sjálfa
í dag. En í Kína var ég samt ekki
hrædd. Þar getur fólk fengið svaka-
lega refsidóma fyrir ofbeldisbrot og
því hafði ég ekki miklar áhyggjur af
því að verða fyrir ofbeldi. Ég óttað-
ist kannski frekar að það myndi ein-
hver ræna veskinu mínu eða síman-
um. Ég fór samt alltaf varlega og
var ekki mikið að þvælast ein úti,
sérstaklega á kvöldin,“ svarar Sól-
veig.
Aftur til MP banka
Eftir að Sólveig hafði lokið nám-
inu í Bandaríkjunum flutti hún aft-
ur heim til Íslands þar sem hún fór
aftur að vinna fyrir MP banka. Hún
vann í um ár hjá bankanum eftir
komuna til Íslands. „Mig langaði að
nýta MBA námið mitt til að brjót-
ast út úr fyrir fram ákveðnum kassa
sem við verkfræðingar erum oft
settir í og þar af leiðandi fannst mér
ég þurfa að komast út úr áhættu-
stýringunni. Ég flutti mig því yfir til
Orkuveitu Reykjavíkur þar sem ég
vann í fjárstýringu,“ segir Sólveig
sem var hjá Orkuveitu Reykjavík-
ur til ársins 2017 en þá fór hún að
vinna hjá Landsbréfum. „Ég var að
vinna í framtakssjóðunum Horn II
og Horn III þar sem ég var í þriggja
manna teymi að fjárfesta í meðal-
stórum og stórum félögum, eins og
til dæmis Ölgerðinni, Bláa lóninu
og Líflandi. Við vorum þá að fjár-
festa í félögum þar sem við sáum til
dæmis fram á mikinn vöxt með því
að styrkja reksturinn eða sameinast
öðrum félögum,“ segir Sólveig og
bætir við að á þessum tíma hafi hún
einnig setið í stjórn Ölgerðarinnar
og KEA hótela.
Stofnaði eigið fyrirtæki
Haustið 2019 var mikill samdráttur
hjá félögum í Horni II og Horni III
í Landsbréfum og Sólveig missti
vinnuna. „En það eru alltaf tæki-
færi í öllum aðstæðum, eða ég reyni
allavega að horfa alltaf svoleiðis á
hlutina,“ segir hún en Sólveig ákvað
á þessum tíma að stofna eigið fyrir-
tæki. „Maðurinn minn er rafvirki og
ég hafði lengi verið að atast í hon-
um að iðnaðarmenn ættu að vinna
sjálfstætt og hann var orðinn mjög
þreyttur á því tuði í mér,“ segir Sól-
veig og hlær. „Þegar ég svo missi
vinnuna var hann fljótur að snúa
spilunum að mér og sagði mér að
þarna væri tækifæri fyrir mig að
verða sjálfstæð. Í fyrstu fannst mér
þetta alls ekki góð hugmynd og
fannst ég bara ekki tilbúin til þess.
Ég var búin að vera í tólf ár á fjár-
málamarkaði en fannst það bara
ekki nóg. Ég ákvað að taka kaffi-
spjall með nokkrum vel völdum að-
ilum úr fjármálaheiminum, fólki
sem mér fannst mikið til koma og
ég leit upp til. Þetta var allt fólk
með menntun og reynslu, allavega
tíu ár fram yfir mig. Þau sögðust öll
hafa hugsað um að verða sjálfstæð
en voru ekki búin að taka skrefið
því þeim fannst þau ekki hafa lært
eða unnið nóg. Ég hugsaði bara að
ef þetta fólk, með alla þessa reynslu,
hugsar þannig þá kemur aldrei
tímapunkturinn þar sem maður er
tilbúin að eigin mati. Ég sá að ég
yrði líklega aldrei tilbúin og því sló
ég bara til,“ segir Sólveig.
Sólveig stofnaði ráðgjafafyrirtæk-
ið Sólveig ehf. í desember 2019, rétt
áður en heimsfaraldur skall á. „Það
má segja að þetta hafi verið kort-
er í covid. Þetta var mögulega að-
eins erfitt til að byrja með, ég var
þarna 33 ára kona á meðan allir
ráðgjafar sem ég þekkti í fjármál-
um voru hvítir karlar á aldrinum 55
ára og eldri,“ segir hún kímin. Sól-
veig segir fréttirnar af nýstofnaða
fyrirtækinu hafa spurst hratt út og
fljótlega var hún komin með mörg
spennandi og flott verkefni. „Lík-
lega hefur tengslanetið mitt hjálpað
mikið, en kannski rötuðu einhverjir
til mín af tilviljun. Ég ákvað að taka
þá stefnu með mitt fyrirtæki að vera
sýnileg á netinu, bæði með að opna
vefsíðu og vera virk á Facebook og
Instagram. Ég hafði ekki séð marga
aðra í þessum bransa gera þetta hér
á Íslandi,“ segir Sólveig.
Veitir fjölbreytta ráðgjöf
Sólveig ehf. er fyrirtæki sem veit-
ir óháða fjármálaráðgjöf til einstak-
linga og fyrirtækja, en hvað þýð-
ir það? „Það getur verið allskon-
ar. Það skemmtilega við að vinna í
þessum geira á Íslandi er að maður
fær að taka þátt í svo ótrúlega fjöl-
breyttum verkefnum. Mín stefna
er að vinna fyrir lítil eða meðal-
stór fyrirtæki og einstaklinga en
ég hef þó fengið einhver stór fyrir-
tæki líka. Ráðgjöfin mín snýr að svo
mörgu, til dæmis að veita ráðgjöf
um fjármögnun á nýjum einingum
fyrirtækja, endurfjármögnun lána
og kaupum á eignum, þá hvernig
eigi að fjármagna kaupin og sam-
skipti við banka, kröfuhafa, hlut-
hafa eða fasteignasala. Ég get líka
veitt ráðgjöf við gerð fjárhagsáætl-
ana eða stefnumótun í fjármálum.
Ég hef til dæmis verið ráðgjafi varð-
andi kröfu hafa og við fasteignasala í
stærri viðskiptum yfir milljarð. Ver-
kefnin eru mjög fjölbreytt og ég hef
komið að verkefnum sem snúa að
húsnæðis kaupum, vélakaupum, al-
mennum rekstri, hlutafjáraukningu
eða kaupum, verðmati og fjármögn-
un á róbótum. Meginþorri íslenskra
fyrirtækja eru lítil eða meðalstór
og þar er að finna mjög flott og
spennandi verkefni. En þessi fyrir-
tæki eru sjaldnast með starfsmann í
lausafjárstýringu eða með fjármála-
stjóra. Þetta eru fyrirtæki sem hafa
bókara og kannski endurskoðanda
einu sinni á ári en ekki manneskju
sem sér um að skoða kaup og kjör,
endurfjármögnun, innlánsvexti og
fjárfestingar sem gætu skapað tæki-
færi til frekari vaxtar fyrirtækisins,“
útskýrir Sólveig.
Gott að fá inn utanað-
komandi aðila
Aðspurð segir Sólveig mörg fyr-
irtæki geta hagnast á því að fá ut-
Hefur alla tíð haft mikinn áhuga á fjármálum og er
nú sjálfstætt starfandi fjármálaráðgjafi
Rætt við Sólveigu Ragnheiði Gunnarsdóttur fjármálaráðgjafa frá Hvanneyri
Sólveig Ragnheiður Gunnarsdóttir er sjálfstætt starfandi fjármálaráðgjafi frá Hvanneyri.