Skessuhorn - 08.06.2022, Blaðsíða 42

MIÐVIKUDAGUR 8. JÚNÍ 202242
ar á breidd og brúin er 42 metrar
á breidd. Og ekki vantar kraftinn.
Brilliance of the Seas er svo kallað
gas turbine vessel, bæði með diesl-
vél og gastúrbínu, og knúið áfram
með drifbúnaði sem nefnist azipod.
Þetta eru skrúfur sem virka eins og
utanborðsmótorar, eru undir bátn-
um og hægt að snúa í 360 gráð-
ur. Podarnir, sem eru rafknúnir,
eru 2,7 megavött og að framan eru
þrjár Bose skrúfur sem eru um 2,5
metrar í þvermál og 2.000 kílóvött
hver. Til samanburðar er aðalvél-
in í Baldri 2.000 kílóvött. Um 800
manns eru í áhöfn og skipið tekur
um 1.800 farþega.
„Við sigldum út frá Tampa í
Florída. Sigldum til Bahamas og
Covo Kay, Nassau, til Mexíkó.
Mjög áhugavert. Fyrsta mánuðinn
var þarna fólk á aldrinum 55 til 70
og síðan hinn mánuðinn var spr-
ing break og þá kom háskólafólkið
líka sem var að skemmta sér. Þriðja
mánuðinn þveruðum við Altants-
hafið og fórum með skipið í slipp
í Cadiz á Spáni, enginn farþegi um
borð. Við fengum mjög gott veð-
ur á okkur yfir Atlantshafið. Maxið
er 24 hnútar, þannig að þetta svífur
áfram. Miðað við hvað hún er löng,
þá er hún tiltölulega mjó og nær
upp miklum hraða.“
Tékklistar og
töflufundir
Einar fór út sem annar stýrimað-
ur. Það kostaði mikla þolinmæði og
útsjónarsemi að komast að og hann
segir að þeir sem hjálpuðu hon-
um við það viti alveg hverjir þeir
eru. Hann komst fljótlega að því að
umhverfið var aðeins öðruvísi en
það sem hann átti að venjast.
„Þetta var allt mjög stórt og það
er allt annað umhverfi þarna en
hér heima. Það er ekkert þarna
sem heitir undanþága eða neitt
þannig. Það er bara unnið í tékk-
listum, til dæmis. Sem annar stýri-
maður varstu á tólf tíma vöktum,
annað hvort frá miðnætti til hádeg-
is eða hádegi til miðnættis. Það var
alltaf farið um morguninn, þannig
að annar stýrimaður á vakt fór yfir
brúna með tékklistann að vopni. Þá
klárarðu bara tékklistann, ekkert
kjaftæði. Ef það stendur ekki í tékk-
listanum þá þarftu ekki að gera það.
Þegar verið er að fara er töflu-
fundur sem annar stýrimaður þarf
að undribúa. Þá þarftu að taka inn
veðurskilyrði, hvort lóðsinn sé
kominn um borð, hvort búið sé að
hafa samband við höfnina, hvaða
olíur við erum með um borð, far-
þegafjölda og allt. Þetta er bara
töflufundur þar sem allir sem hafa
eitthvað verkefni í brottförinni
koma saman og farið er yfir hvern-
ig við ætlum að gera þetta.“
Efast um allt
Einar sigldi með þaulreyndum
skipstjóra, Ole Johan, sem var
norskur. Hann var 72 ára og hafði
starfað í 47 ár hjá félaginu, byrj-
aði þar tveimur árum eftir að það
var stofnað. „Hann sagði það sjálf-
ur að þó svo að menn séu ekki jafn
reyndir og hann verði þeir að gagn-
rýna það sem hann er að gera, hvort
að hann sé ekki örugglega að gera
þetta rétt. Ef þú heldur að hann sé
að gera mistök, verðurðu að láta
hann vita af því. Það er allt saman
tekið upp í brúnni og ef eitthvað
gerist, ef klesst er á annað skip eða
við ströndum eða hvað sem er, og
þú sást eitthvað sem þú varst ekki
alveg viss um hvort væri rétt eða
ekki, þá er reglan sú að ef þú sagðir
það ekki þá gerðist það ekki. Það er
bara þannig.“
Skipstjórinn tekur ekki skipið
endilega alltaf sjálfur frá og sá sem
er með skipið í höndunum hverju
sinni er það sem kallað er á ensku
„with a con“. Sá þarf að fara yfir það
hvernig hann ætlar að taka skipið
frá, þannig að allir séu upplýstir um
hvað er í gangi. Eins og þeir segja
þá þarf maður að vera með allt sitt
á hreinu, því við erum allir að vinna
sama verkefni, allir saman um borð
í skipinu, og þú þarft að efast um
hvað hinir eru að gera, þó skipstjór-
inn sé búinn að vera lengi um borð.
„Ég fékk einu sinni að taka skip-
ið frá bryggju, frá Costa Maya. Það
var mjög áhugavert. Ég hef fengið
að taka Herjólf frá bryggju og þetta
er margfalt umsvifameira skip, en
það kom mér samt á óvart hvað
hann lét vel. Þetta var síðasti túr-
inn áður en skipstjórinn fór í frí og
hann bað mig að taka það frá. Það
var gott veður og höfnin er opin,
kemur eins og L og svo opið haf.
Þannig að það var ekki erfitt.
Hann tekur rosalegan vind á sig,
ristir svona um 8,6 metra, en hæsti
punkturinn er 52,7 metrar þannig
að þetta er helvítis segl. Það var
átta hnúta vindur frá landi. Mað-
ur byrjar alltaf á því að keyra skip-
ið upp að bryggju. Þegar línurn-
ar eru farnar stoppar það og mað-
ur fann að það var fljótt að fara frá.
En það er náttúrulega allt vélarafl í
heiminum. Og með þessum asypod
búnaði og bose-skrúfunum hefurðu
bara svo mikið vald á skipinu. Þeir
voru að færa skipið 30 cm fram, 15
cm aftur, allt eftir því hvernig land-
gangurinn átti að vera. Þetta er 90
þúsund tonna skip, hvaða rugl er
þetta!“
Íslendingurinn
Mikil rómantík er yfir siglingum
skemmtiferðaskipa í Karabíska haf-
inu og auðvelt að ímynda sér slíkt
sem áhyggjulast frí í góðu veðri.
Því fer þó fjarri með yfirmenn og
áhöfn. Vinnuálagið er gríðarlega
mikið og úthöldin löng.
„Þetta er allt í tékklistum. Aðal-
vinnan okkar í gegnum mánuðinn
var að fara yfir björgunarbátana og
allar eldvarnarhurðir og vatnsheld-
ar hurðar og handslökkvitæki í skip-
inu. Það er bara meira vesen heldur
en það hljómar. Eldvarnarhurðirn-
ar eru 850 á 15 dekkjum, þannig að
það þarf að skoða hverja einustu og
hvert slökkvitæki. Svo gerirðu ráð
fyrir því að þú þurfir að stoppa við
einhverjar hurð því hún sé biluð,
þá þarftu að baksa eitthvað í henni.
Það tekur bara heilan mánuð að
skoða þetta allt. Eldvarnarhurð má
ekki taka lengri tíma en 30 sekúnd-
ur til að lokast og ekki styttra en 10
sekúndur. Þú þarft að stilla það allt
af. Svo er hún kannski bogin því
einher rak sig í hana með kerru.
Í lok hvers mánaðar þá var tek-
ið fjarstýrð lokun á allar hurðarn-
ar í skipinu upp í brú og séð hverj-
ar lokast og hverjar ekki. Þá kom
Íslendingurinn upp í mér, af hverju
að gera eitthvað meira en við þurf-
um? Af hverju byrjuðum við ekki á
þessu og fórum svo og löbbuðum
á þær sem virkuðu ekki? Hvað er í
gangi?“
Einar komst líka að því að hann
væri meiri Íslendingur en hann
vildi viðurkenna. Hann var um
hríð í 35° hita og rakinn var 85%.
Slíkt átti ekki vel við yfirmanninn
frá norðlægu slóðunum. „Ég sagði
við strákana þegar það var mánuð-
ur eftir og við vorum að taka skipið
yfir hafið, að ég gæti ekki beðið eft-
ir að komast heim og í súld,“ segir
Einar og hlær.
„Þetta var gríðarlega gaman og
mikil reynsla og auðvitað mikið
tækifæri. Það er ekki sjálfgefið að
maður fái 19 ára að fara og sigla
einhverju svona skipi. Bara þetta
traust, að vera settur í þessa yfir-
mannsstöðu. En þetta var of langt.
Þetta var mikið ævintýri en bara
svolítið langt. 14 vikur eru lang-
ur tími og launin eru kannski ekki
eitthvað til að ræða um miðað við
íslenskan klassa. Lægri laun er hér.
Ég ætla ekki að fara aftur, en þetta
var gott til að tikka í boxið. Það
hefur alltaf verið draumurinn að
fara á svona skemmtiferðaskip og
gera eitthvað sem fáir aðrir höfðu
prufað.“
Stefnir norður
Einar hefur nú siglt yfir Atlantshaf-
ið og má samkvæmt óskráðum regl-
um láta húðflúra ankeri á sig. Hann
veit þó ekki hvort hann láti verða
af því, en maður á aldrei að segja
aldrei. Hann hefur ekki endilega
markmið um að sigla um heims-
höfin sjö, en hann á sér vissulega
markmið.
„Á þessum núna tveimur og hálf-
um árum eftir skólann er ég búinn
að sjá hvernig landið liggur á ýms-
um stöðum. Ég hef áttað mig á því
að fiskur er ekkert rosalega mikið
fyrir mig, ég er frekar í hinu. Ég
ætla bara að sjá hvað morgundagur-
inn ber í skauti sér. Ég er búinn að
prófa Gæsluna og sé alveg fyrir mér
að fara þangað aftur einhvern tím-
ann, ef þeir vilja mig. Fraktin er líka
mjög skemmtileg og heillandi.
Síðan hefði ég áhuga á að fara og
mennta mig hjá Dananum í hern-
um þar. Það er þá menntun til sjó-
liðsforingja. Ég hef áhuga á að
læra dönskuna betur og sjá hvern-
ig þeir eru að gera þetta. Þeir eru
með gæslu á norðurslóðum og ég er
mjög heillaður af íssvæðinu; Græn-
landi og þeim slóðum. Það hljóm-
ar mjög áhugavert að prófa það.
Annars er ég bara til í að sjá hvað
morgundagurinn ber í skauti sér,
ekki vera fastur við eitthvað eitt.“
Sem lítill polli stóð Einar við
bryggjuna í Stykkishólmi og dáðist
að því hvað Baldur væri stór og einn
lítill kall stýrði þessu stóra skipi.
Reynslan hefur þó kennt honum
að stærð er afstæð. „Þegar ég byrj-
aði á Baldri fannst mér hann mjög
stór. Svo fór ég á Herjólf, sem er
enn stærri. Svo fór ég á Tý sem var
aðeins stærri og svo Þór, þá fannst
mér ég vera á stóru skipi. Brúarfoss,
þá fannst mér heldur betur vera á
stóru skipi. Og síðan á Brilliance og
þá áttaði ég mig á því að ég hafði
bara aldrei verið á stóru skipi. Í
raun og veru kallar það bara á mig
að sigla. Það er eitthvað við það að
vera á flottu skipi.“ kóp
Efsta dekkið á Brilliance of the Seas.
Í einkennisklæðnaði.
Bræla suður af landinu, 45 m/sek.
Einar og sjúpi, Sigmar Logi Hinriksson,
saman í brúnni á Herjólfi.