Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1941, Blaðsíða 84

Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1941, Blaðsíða 84
Norræn jól angist um Antti og skilnað þeirra í gærkvöldi í hálfkæringi. Hún spennir greipar í þögulli örvæntingu og kennir sér um, ef Antti yrði nú úti í skóg- inum. Þegar líður að miðnætti, fer hún út og gengur spölkorn burt frá bænum, svo að börnin vakni ekki. Hún hrópar út í myrkrið hvellri röddu, sem er full angistar, og blygðast sín þó um leið: „Antti! Antti! Kemurðu ekki enn?“ ekki enn,“ svarar hæðnislegt bergmál úr furuskóginum. Þarna stendur hún, þangað til henni fer að kólna, en gengur síðan inn hneigðu höfði og grætur. Samvizku hennar blæðir til ólífis, og tárin færa henni enga fróun. Hún nær varla andanum fyrir ekka og kveinar í hálfum hljóðum: „Almáttugur guð, þú sem ert góður og vís. Hvers vegna léztu mig reka manninn minn út í vetrarnóttina — hvers vegna, hvers vegna? Það hefði verið betra, að hann hefði verið kyrr heima, þá hefðum við fengið að deyja saman.“ Elzta telpan vaknar við kveinstafi móður sinnar og læðisl hissa til hennar. Þegar hún sér, að mamma hennar er að gráta, fara tárin að streyma úr augum hennar líka. En móðirin faðmar sjö ára telpuna ákaft að sér, vætir hár hennar og vanga með tárum sinnar þungu sorgar, rær með hana í fanginu og kveinar án afláts: „Nú bíður okkar ekkert annað en dauðinn — og bara að hann kæmi sem fyrst.“ „Dauðinn? Hvað er það, mamma?“ spyr telpan. í stað þess að svara ber móðirin stóru stúlkuna sína að rúminu sínu, beygir höfuð sitt og hjarta fyrir almáttugum guði og biður lengi og inni- lega fyrir manni sínum, börnum sínum og sér . . . fyrir öllum hinum synduga heimi. Þegar líður að morgni þessa Iognkyrru jólanótt, getur næmt eyra greint marrandi hljóð, sem hægt og þreytulega færist nær Metsantakakoti. Skyndilega kveður við kuldabrestur í veggnum, eins og skotið væri kveðju- skoti. Anna vaknar inni í stofunni, grunar óljóst að eitthvað gleðilegt sé á seiði, stekkur upp úr rúminu á náttkjólnum einum saman, opnar dyrnar og sér í daufri skímunni alhvíta veru renna sér niður á hlaðið. „Drottinn minn! — Antti! — Loksins!“ 82
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Norræn jól : ársrit Norræna félagsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norræn jól : ársrit Norræna félagsins
https://timarit.is/publication/1682

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.