Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1941, Blaðsíða 56

Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1941, Blaðsíða 56
Norræn jól En þegar heimilisfólkið safnaðist saman í salnum um fimmleytið, til þess að drekka te og dansa kringum jólatréð, var Liljekrona þögull og í þungu skapi. Hann settist ekki á æfintýrabekkinn, hann bragðaði hvorki á teinu eða púnsinu, hann mundi engan polka og fiðlan var í ólagi. Þeir, sem vildu leika og dansa, urðu að gera það án hans. Húsfreyjan var óróleg, börnin óánægð og allt heimilið gekk á tréfót- um. Þetta var leiðinlegur aðfangadagur. Grauturinn brann við, það snark- aði í kertaljósunum, það reykti í arninum, stormurinn þyrlaði upp lausa- mjöllinni og köld vindstrokan stóð inn í sal. Vinnumaðurinn, sem farið hafði með Ruster, kom ekki enn þá. Ráðskonan grét og vinnustúlkurnar rifust. Loksins mundi Liljekrona að ekkert kornknippi hafði verið látið út fyrir smáfuglana og hann kvartaði yfir kvenfólkinu, sem hann sagði að hirti ekki um gamla siði og væri samvizkulaust. En þær skildu, að það, sem kvaldi hann, var samvizkubit hans sjálfs, vegna þess að hann hafði látið Ruster litla fara af heimilinu á sjálft aðfangadagskvöldið. Allt í einu fór hann inn í herbergið sitt, lokaði dyrunum og fór að spila, og nú spilaði hann öðruvísi en hann hafði gert lengi, eða síðan hann hætti flakkinu. Það var hatur og háð, það var þrá og stormur í leik hans: „Þið ætluðuð að binda mig, en þið skuluð þá fjötra mig á nýjan leik. Þið ætl- uðuð að gera mig að smásál eins og sjálf ykkur. En ég fer út í víðáttuna til þess að lifa frjálsu lífi. Þið, hversdagsmanneskjur og heimilisþrælar, takið þið mig til fanga ef þið getið!“ Þegar húsmóðirin heyrði þessa tóna, sagði hún: „Á morgun verður hann farinn, ef guð gerir ekki kraftaverk. Nú hefur ógestrisni okkar kornið því til leiðar, sem við ætluðum að forðast.“ Ruster hélt ferð sinni áfram í bylnum. Hann fór frá einum bænum til annars, og spurðist fyrir hvort þar væri ekkert handa sér að gera. En enginn vildi taka á móti honum. Honum var ekki einu sinni boðið að stíga af sleðanum. Sumir sögðu, að bærinn væri fullur af gestum, en aðrir ætluðu að fara að heiman á sjálfan jóladaginn. „Farðu til næsta bæjar,“ sögðu allir. 54
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Norræn jól : ársrit Norræna félagsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norræn jól : ársrit Norræna félagsins
https://timarit.is/publication/1682

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.