Íslenzk fyndni - 01.06.1957, Síða 6

4
Gunnar frá Selalæk keypti þá hross í Rangárvalla-
sýslu og var samtímis þingmaður kjördæmisins.
Bónda einum í Landsveit varð að orði, er hann kom
af hrossamarkaði:
„Illa gefur Gunnar fyrir hrossin. Ekki borgaði hann
nema 90 krónur fyrir merina mína, og fékk hann þó
öll atkvæðin á heimilinu“.
4-
Í5VEINN hét maður og bjó á Markaskarði í Hvolhrepp
fyrir síðustu aldamót. Hann var matmaður með af-
brigðum, og hafði það sínar afleiðingar.
Árlega fór hann fjallferð á afrétt Hvolhreppinga, er
Emstrur heita.
Þegar hann svo á gamalsaldri hætti að fara í leitir,
sagði einn nágranni hans.
„Emstrurnar eru alveg hættar að spretta, síðan hann
Sveinn hætti að fara á fjall“.
5-
JJROKEYJAR-VIGFtlS var stór vexti og manna sterk-
astur. Forn var hann í skapi og skringilegur í orðum.
Hann var ókvæntur, en eitt sinn kenndi stúlka hon-
um barn. Hann gekk á fund hennar og bað hana að
sýna sér bamið.
Hún sýnir honum fyrst eitt bam og síðan annað, þvi
að hún hafði ahð tvíbura.
Vigfús horfir nokkra stund þegjandi á börnin og
segir síðan:
„Ég átti von á einu harni vænu, en ekki tveimur
htlum“.