Íslenzk fyndni - 01.06.1957, Blaðsíða 38

36
Um jólin í fyrra kom það fyrir, að stolið var raf-
hlöðu af leiði í Fossvogskirkjugarði.
Maður nokkur hitti séra Bjarna, færði þetta í tal við
hann og var sár-hneykslaður á þessum helgispjöllum.
„Já, mikið er að heyra“, sagði sr. Bjarni. „Og þá
sést bara ekki til að stela þvi, sem eftir er“.
84.
j£ONA ÁGtJSTS hafði legið í rúminu nokkra daga.
Morgun einn mætir Ágúst kunningjakonu þeirra
hjóna, og fer hún að spyrja um líðan konunnar.
Gústi kveður hana hálf-slæma.
„Er hún með mikinn hita?“ spyr konan.
„Hún er með 38° á kvöldin“, segir Gústi.
„Jæja, sem betur fer, er það nú ekki hár hiti“,
segir kunningjakonan.
„Onei“, segir Gústi, „en þegar þetta er á hverju
kvöldi, þá dregur það sig saman".
85.
jYjlÐFIRÐINGAR ráku eitt haust sem oftai' slátmrfé
til Hvammstanga.
Meðal þeirra, sem áttu fé í rekstrinum, voru Sigvaldi
Björnsson á Brekkulæk og Jón Jónsson í Huppahlíð.
Er hefja skyldi slátrun, varð ágreiningur inn, hvort
slátra skyldi fyrr fé Sigvalda eða Jóns. Stóð það í
stappi, unz Guðjón, sonur Jóns, kemur þar aðvífandi
og kallar:
„Það er bezt að drepa pabba fyrst og svo Sigvalda á
eftir“.