Skessuhorn - 17.08.2022, Blaðsíða 16
MIÐVIKUDAGUR 17. ÁGÚST 202216
„Að stunda fjallgöngur hefur gefið
mér afskaplega mikið. Það er áskor-
unin, félagsskapurinn, ósnortin
náttúra Íslands og síðast en ekki síst
að kynnast fólki; lifnaðarháttum,
mannlífi og fegurð í fjarlægum
löndum þar sem ég hef gengið. Ég
var í Tanzaníu og fór þar á topp
Kilimanjaro fjallsins og svo gekk ég
Inkastíginn í Perú núna í vor,“ segir
Bjarni Einar Gunnarsson í samtali
við blaðamann Skessuhorns. Hann
hefur á síðustu árum farið í ótal
fjallaferðir, m.a. fjórum sinnum á
Hvannadalshnjúk á Vatnajökli.
Ferð á Hvannadalshnjúk
kveikti áhugann
„Ég hef alltaf verið mikið fyrir úti-
veru og fundist nauðsynlegt að
hreyfa mig. Var mikið í fjörunni
fyrir neðan æskuheimili mitt á Vest-
urgötunni og hoppaði þar í klett-
unum. Kannski var ég bara hepp-
inn að hafa verið lélegur í fótbolta
á yngri árum, þá væru fæturnir
kannski ekki í eins góðu standi og
þeir eru í dag. Áhuginn byrjaði hjá
mér fyrir alvöru þegar hópur frá
Íslenska járnblendifélaginu, þar
sem ég starfaði, ákvað að ganga á
Hvannadalshnjúk árið 2009. Eftir
þá ferð fann ég að ég hafði gaman
að þessu, en fram að því hafði ég
mest gengið hérna í kringum Skag-
ann og farið á Akrafjallið. Ég frétti
síðan af því að Hjörtur Hróðmars-
son hérna á Akranesi hefði stofnað
fjallgönguhóp sem hét Skaginn á
toppinn. Ég fór að ganga með þeim
og það var farið tvisvar til þrisvar
í mánuði í fjallgöngur. Svo þróað-
ist það þannig að ég og Ingólfur
Hafsteinsson höfðum verið saman í
spinning tímum og hann benti mér
á hóp sem hann var í sjálfur og heitir
Toppfarar. Ég ákvað að slá til en það
var árið 2018. Það er farið í göngur
alla þriðjudaga allt árið um kring
og svo í lengri göngur á laugar-
dögum allan ársins hring hvernig
sem viðrar. Með Toppförum hef
ég séð ótrúlega marga flotta staði.
Ég hafði t.d. fordóma gagnvart
Reykjanesinu, „lágt og ljótt,“ en þar
er fullt af flottum stöðum.“
Bjarni segir að síðan hafi myndast
hópur sem náði vel saman og fór að
skipuleggja sínar eigin ferðir fyrir
utan skipulagðar ferðir með Topp-
förum og meðal annars hefði hópur-
inn sem hann var í á dögunum verið
við Rauðasand í Barðastrandarsýslu
í nokkra daga í tjöldum og gengið
út frá þeim stað. Ætlunin hefði
verið að fara á Hornstrandir en hætt
var við það vegna veðurútlits. Þessi
hópur hefur gengið víðs vegar um
landið, bæði á fell og fjöll.
Tindar
Vatnajökuls heilla
Við spurðum Bjarna að því hvað
honum finnist standa upp úr í
ferðum sínum um landið. „Það
er alltaf skemmtilegt að ganga á
tindana upp úr Vatnajökli; Hvanna-
dalshnjúk, Sveinstind, Vestri Hnapp
og fleiri og ekki er síðra að fara á
Hrútfjallstinda sem standa einnig
upp úr jöklinum. En eitt það stór-
kostlegasta sem ég hef upplifað var
að koma inn í íshelli í fyrsta sinn
með Ágústi Rúnarssyni leiðsögu-
manni. Það var í Breiðamerkur-
jökli og var ótrúleg upplifun. Síðar
fór ég með Ágústi Rúnarssyni og
Árna Elíssyni ásamt tökufólki frá
norður-þýska sjónvarpinu þar sem
þeir voru að gera þætti um útivist
á Íslandi sem bera heitið „Vinir á
jökli.“ Það var skemmtileg upp-
lifun. Þá er mér minnisstætt þegar
við gengum Laugaveginn svokall-
aða frá Landmannalaugum og að
Þórsmörk, að mestu að næturlagi
án þess að gista. Það var mikil kyrrð
og við upplifðum ferðina á annan
hátt en venjulega því oftast er mikil
umferð um stíginn að deginum. En
það var mikil áskorun að ganga í 18
tíma án svefns. Einnig er mér minn-
isstætt þegar við gengum Vatna-
leiðina frá Hreðavatni og út á Snæ-
fellsnesið, það var einnig að næt-
urlagi. En stór hluti við göngurnar
er að kynnast náttúrunni og finna
friðinn uppi á hálendinu; eitthvað
sem þú kynnist aldrei nema við
svona aðstæður. Svo má ekki gleyma
því að það er mikil næring að vera í
góðum félagsskap sem sameinast
um að njóta slíkra stunda.“
Ýmsar hættur í erfiðum
fjallgöngum
Bjarni segir að það leynist alltaf
ákveðnar hættur í erfiðum fjall-
göngum og alltaf þurfi að fara var-
lega og bera virðingu fyrir nátt-
úrunni. Hann hefði blessunarlega
sloppið, en í eitt skipti hefði hann
verið að ganga inn á Vatnajökul í
hliðarhalla og það hefði verið sól-
bráð um morguninn sem gerði
það að verkum að það losnaði um
grjót í ísnum. Hann sá hvar stór
grjóthnullungur stefndi á hann
en náði að beygja sig og steinn-
inn lenti á bakpokanum hans án
þess að honum yrði meint af. Í
eitt skipti var hópur sem hann var
í á göngu uppi á jökli. Lína var
milli göngumanna. Hún þarf að
vera vel strekkt svo fallið verði
sem minnst hjá þeim sem fellur í
sprungu. Þá gerðist það að einn
göngumanna lenti í sprungu. En
allt fór vel þar sem línan sem var
í göngumönnunum sem voru á
undan og eftir viðkomandi var
vel strekkt. Göngumaðurinn var
svellkaldur og tók „selfie“ ofan í
sprungunni á meðan verið var að
koma honum upp.
Undirbúningurinn
skiptir miklu máli
„Allur undirbúningur fyrir fjall-
göngu skiptir miklu máli,“ segir
Bjarni. „Það er að hafa réttan
útbúnað. Vera ekki með of mikið
eða of lítið. Hugsa út í hvaða
aðstæður þú ert að fara út í. Verður
kalt eða heitt? Réttur skóbúnaður.
Þú lærir auðvitað á þetta en ef þú
ert að byrja þá er hægt að finna
upplýsingar um þetta allt saman á
göngusíðum á netinu og kynna sér
það hjá reyndari göngumönnum.“
En það blundaði auðvitað í Bjarna
Fjallgöngur á framandi slóðum reyna oft meira
á andlegu hliðina en þá líkamlegu
Rætt við Skagamanninn Bjarna Einar Gunnarsson
Bjarni með lamadýri í fjöllum Perú.
Perú hópurinn við Machu Picchu Inkaporpið.
Að Fjallabaki.
Afmælisganga á Hafnarfjall á 14 ára afmæli Toppfara.