Skessuhorn - 17.08.2022, Blaðsíða 17
MIÐVIKUDAGUR 17. ÁGÚST 2022 17
að gaman gæti verið að fara erlendis
og ganga þar á fjöll. „Það æxlað-
ist þannig að ég kynntist Ágústi
Rúnarssyni sem rak ferðaþjónustu-
fyrirtækið Icelandic Magic á Íslandi
sem bauð upp á ferðir á Íslandi og
sá einnig um ferðir meðal annars til
Tanzaníu og göngur á Kilimanjaro.
Einnig fór Skagamaðurinn Ingólfur
Hafsteinsson í þessa ferð. Hann
hvatti mig til þess að slást í för og
ég sló til og sá ekki eftir því. Ég
kynntist Ágústi þarna úti og höfum
við oft verið ferðafélagar í göngu og
jeppaferðum á Íslandi eftir það.“
Til Tanzaníu og gengið
á Kilimanjaro
„Ferðin til Tanzaníu var ógleym-
anleg. Á leiðinni á toppinn á Kil-
imanjaro, sem er í tæplega sex þús-
und metra hæð, æfðum við okkur.
Við vorum í hlíðum fjallsins í
nokkra daga, fórum upp í fjögur
þúsund metra hæð og aftur niður í
þrjú þúsund metra til þess að venj-
ast þunna loftinu. Þegar komið er
í þessa hæð og þunna loftið tekur
við verður allt miklu erfiðara. Það
verður meira átak að ganga og
draga andann; þess vegna verður að
ganga mjög hægt, annars er hætta á
háfjallaveiki. Ferðin upp á fjallið tók
því sjö daga. Í 6000 metra hæð er
loftið helmingi þynnra en við sjáv-
armál.
Bjarni segir að eftir fjallgönguna
á Kilimanjaro hefði verið farið í
skemmtilega safaríferð um Tar-
angire, Ngorongoro og Lake
Maryana þjóðgarðana. Fjölbreytt
dýralífið þar var skoðað og gist á
svokölluðum tjaldhótelum sem
voru frá nýlendutímum Breta.
Þarna heyrðist í ljónum og öðrum
dýrum um nætur. Þegar einhverjir
þurftu að fara út úr tjöldunum að
næturlagi komu vopnaðir varð-
menn sem fylgdu þeim út af því að
dýr hættuleg mönnum gætu verið í
nágrenninu.
Ægifögur Zanzibar
„Ferðinni lauk síðan með nokkurra
daga ferð til eyjunnar Zanzibar í
Indlandshafi, hún er rétt utan við
strönd Tanzaníu. Ef hægt er að
tala um Paradís á jörðu er það á
þessari eyju. Það er stórkostlega fal-
legt þarna og að synda og snorkla í
heitum sjónum var ævintýri líkast.
Eyjan er einn stór matjurtagarður,
ávextir og krydd. Á þessari eyju
fæddist Freddie Mercury söngv-
ari hljómsveitarinnar Queen og ólst
upp. Sögu hans eru gerð góð skil
þarna. En eyjan á líka myrka sögu
frá þeim tímum þegar hún var mið-
stöð þrælasölu á átjándu öld með
þræla frá Afríku.“
Til Perú og Inkastígur-
inn genginn
Árið 2020 stóð önnur ferð Bjarna á
framandi slóðir fyrir dyrum, en það
var til Perú til að ganga Inkastíginn
svokallaða. Covid kom í veg fyrir
það og sú ferð frestaðist þar til um
miðjan apríl á þessu ári.
„Eftir að við höfðum millilent
í höfuðborginni Lima var farið til
borgarinnar Cusco sem er í 3.400
metra hæð yfir sjávarmáli, en bær-
inn er einn vinsælasti ferðamanna-
staðurinn í Perú. Þaðan héldum
í stutta ferð til bæjar sem heitir
Piscacucho en þar hófst gangan eftir
Inkastígnum. Gangan tók fjóra daga
og var hún fjörutíu til fimmtíu kíló-
metra löng. Talið er að stígarnir séu
um fjórtán til fimmtán þúsund kíló-
metrar. Alltaf er verið að finna nýja
og nýja stíga, en þeir voru fyrst og
fremst notaðir til þess að Inkarnir
gætu verið fljótari að fara yfir brattar
hlíðar og fjöll. Fjallasýn í þessari
göngu er með ólíkindum og gengið
er að hluta eftir steinlögðum stígum
sem Inkarnir lögðu og eru umvafðir
plöntum, blómum og trjám. Þetta
breytist síðan í lággróður, grjót og
auðn þegar hærra er komið, alveg
að „Dead woman´s pass,“ sem er
hæsti punktur göngunnar, í um
4.200 metra hæð yfir sjávarmáli og
endar í Machu Picchu. Það er bær
sem Inkarnir yfirgáfu árið 1592
þegar Spánverjarnir komu sturl-
aðir af gullæði. Machu Picchu hvarf
í gróður en fannst árið 1911 og var
grafinn upp. Nafnið má rekja til
þess að fjallið minnir á liggjandi
konu. Á göngunni fórum við hjá
gömlum Inkabyggðum, sem liggja
í 3.700 metra hæð yfir sjávarmáli.
Fyrir augu bar mikið af lamadýrum,
en þau eru mjög einkennandi fyrir
Perú.“
Ótrúlegt hugvit
Inkanna
Bjarni segir að það hafi verið upp-
lifun að heyra sögu Inka. „Þeir lögðu
þessa stíga á elleftu og fjórtándu öld
og notuðu þá meðal annars til þess
að sendiboðar kæmust á milli þorpa
og upp í fjöllin að sækja ávexti og
krydd. Oft tóku þeir líka með sér
fisk sem þeir veiddu og notuðu sem
skiptimynt í verslun við Inka sem
bjuggu ofar í fjöllunum. Þeir voru
ekki með ritmál heldur ófu t.d.
teppi með táknmyndum. Þeir voru
snillingar í byggingalist. Byggingar
þeirra hafa þolað jarðskjálfta vel, en
Perú er á miklu jarðskjálftasvæði.
Enn í dag koma byggingarverk-
fræðingar m.a. frá Japan til þess að
kynna sér hvernig Inkarnir byggðu
hús í von um að geta séð og lært
eitthvað sem nýtist þeim sjálfum
við byggingu húsa í Japan því jarð-
skjálftar eru tíðir þar.
Inkarnir voru ótrúlegar snjallir
í allri ræktun. Talið er að þeir hafi
ræktað um fjögur þúsund afbrigði af
kartöflum og um fimmtíu tegundir
af maís svo eitthvað sé nefnt. Eitt
af því sem þeir gerðu við ræktun-
ina var að þeir grófu niður í jörðina
og bjuggu til stalla. Neðst var rækt-
unin sem þurfti mestan hita og
síðan koll af kolli upp á við eftir því
sem hitastigið þurfti að vera lægra.
En samfélag Inkanna fékk
sorglegan endi þegar Spánverjar
námu þar land og börðu augum
gullið sem Inkarnir höfðu grafið
upp og höfðu til skrauts til heiðurs
sólguðunum. Þegar Inkarnir sáu
Spánverjana töldu þeir að þeir
væru guðir, því í þeirra huga voru
guðirnir stærri en þeir sjálfir og
með skegg, svo þeir hleyptu þeim
að tonnum af gulli sem þeir áttu.
Spánverjar fóru ránshendi um auð-
æfin og drápu Inkana með sverðum
og pestum en þeir sem komust
undan flúðu hærra upp í fjöllin.“
Farið í eitt dýpsta
gljúfur heims
„Eftir gönguna eftir Inkastígnum
fórum við í aðrar göngur víðs vegar
í Perú,“ segir Bjarni. „Við fórum
m.a. niður í Colca Canyon, sem er
annað dýpsta gljúfur heims, tæp-
lega 3.300 metra djúpt. Þarna koma
um 120.000 ferðamenn árlega. Við
vorum þarna í þrjá daga og stopp-
uðum af og til í smábæjum. Kondor
sem er næststærsti fugl í heimi sést
oft á flugi í gljúfrinu og hefur allt
að 2,7 metra vænghaf. Við sáum
nokkra slíka, reyndar nokkuð
langt frá okkur en það var tignar-
leg sjón eigi að síður. Við fórum í
skoðunarferðir um höfuðborgina
Lima. Þar búa níu milljónir manna
og hún er þriðja stærsta borg Suð-
ur-Ameríku á eftir Mexíkóborg
og Sao Paulo í Brasilíu. Mannlífið
er vissulega fjölbreytt, en nokkur
fátækt. Landið er mjög auðugt að
málmum eins og gulli, silfri og
kopar. Nokkuð er um olíu og fiski-
miðin innan lögsögu Perú eru
gjöful, m.a. er þar mikil ansjósu-
veiði. Vegna spillingar nýtur þjóðin
ekki ávaxtanna eins og hún ætti að
gera. Þessar náttúruauðlindir eru að
mestu í eigu alþjóðlegra auðhringa
sem gerðu langtímasamninga við
yfirvöld og spilltir embættismenn
tóku mikið til sín. Núverandi yfir-
völd hafa verið að reyna að breyta
þessu til hagsbóta fyrir almenning
í landinu. Síðasta gönguleiðin var
Santa Cruz. Ægifögur leið og stór-
kostleg fjallasýn. Þar er fjallið Arte-
sonraju sem er merki kvikmynda-
framleiðandans Paramount Pict-
ures.“
Bjarni segir að það að fara í svona
fjallgöngur á framandi slóðir reyni
oft meira á andlegu hliðina en þá
líkamlegu. „Þú ert í allt öðrum
aðstæðum en þú ert vanur á Íslandi.
Þá reynir á að vera yfirvegaður og
meta aðstæður hverju sinni.“
„Ég nýt þess að takast á við þessar
áskoranir og vera í félagsskap við
aðra göngumenn og er hvergi nærri
hættur. Ég hætti að vinna fyrir einu
og hálfu ári síðan og hef því góðan
tíma fyrir útivistina og hlakka bara
til næstu ferðar,“ sagði Bjarni Einar
Gunnarsson að endingu.
se/ Ljósm. aðsendar
Bjarni lítur yfir Breiðamerkurjökul.
Bjarni og eiginkona hans Olga Lárusdóttir ásamt barnabarni þeirra Sóley í Gjánni
í Þjórsárdal.
Toppfarahópur í Hvalfirði og eru Skagamennirnir Bjarni Einar og Ingólfur Hafsteinsson þeirra á meðal.
Perú hópurinn í Punto Union skarðinu í Andesfjöllum.
Landsmennt
Styrkur þinn
til náms
Landsmennt er fræðslusjóður samtaka atvinnulífsins
og verkafólks á landsbyggðinni.
Sjóðurinn styrkir starfsmenntun beint til fyrirtækjanna sjálfra.
Sjóðurinn veitir styrki til einstaklinga og sjá stéttarfélögin
um afgreiðslu þeirra í umboði Landsmenntar.
Kynntu þér rétt þinn á www.landsmennt.is
Guðrúnartún 1 • 105 Reykjavík • Sími 599 1450 • landsmennt@landsmennt.is