Borgfirðingabók - 01.12.2015, Page 70
70
B O R G F I R Ð I N G A B Ó K 2015
Rjúpnaveiði hefur víst lengi verið stunduð hér á landi. Ég, sem þetta
skrifa, hef ekki vitneskju um upphaf hennar, en ég veit bara, að á 19.
öld og fyrri hluta 20. aldar var rjúpnaveiði orðin nokkur atvinnuvegur á
ýmsum jörðum á landinu. Framan af voru eingöngu bændur og vinnu-
menn þeirra, sem stunduðu veiðina. Rjúpan var á þessum tíma verðmæt
útflutningsvara, og á sumum jörðum töluverð hlunnindi. Faðir minn
stundaði rjúpnaveiði töluvert, mest áður en ég man eftir, og meira Þor-
leifur Þorsteinsson, síðar bóndi á Uppsölum, sem var heimilismaður
heima í Giljum áður en ég man eftir. Man ég eftir að rjúpur voru settar
í kassa og sendar til sölu í Borgarnes. Ég var lítill rjúpna veiðimaður,
byrj aði þó á því skömmu eftir fermingu, og greip í það stutt fram eftir
æv inni, en langt síðan ég hef borið það við. Þegar kom fram á síðustu
öld fór veiðin meira að vera stunduð af mönnum úr kaupstöðum. Það
komu oft menn heim frá Akranesi og Borgarnesi, kunningjar okkar í
Giljum, og fengu að fara á veiðar heima. Allt var farið gangandi á þess-
um tíma, en fljótlega eftir þetta var farið á torfærubílum lengra inn á
hálendi landsins. Þegar fram liðu stundir fór að bera á því, að menn
týndust á rjúpnaveiðum þar sem þeir voru ókunnir. Frá einu slíku tilfelli
ætla ég að segja hér, en ég tók smávegis þátt í leitinni, sem þá var gerð.
Seint á hausti kom sú frétt í útvarpinu, að manns væri saknað, sem var
á rjúpnaveiðum við Skjaldbreið með tveimur öðrum. Þetta var haustið
JÓHANNES GESTSSON
FRÁ GILJUM
Leit að rjúpnaskyttu 1965