Borgfirðingabók - 01.12.2015, Page 97
97
B O R G F I R Ð I N G A B Ó K 2015
lauga, rosknar konur dunduðu í eldhúsi, og fótfúnir unglingar stjákluðu
um hlöðin.
Þegar margmenni var við skálann, var farið í leiki, eitt par fram!, fram,
fram fylking! Vinsælastur var leikur sem heitir yfir. Ég fór með unga
fólk inu í yfir, komst í dauðafæri við boltann, en þá gerðist gamla sagan,
þegar Íslendingurinn er kominn á leikvanginn, óhappið skeði. Ég féll,
tómhent aftur á bak á egghvasst hraungrýti. Eftir það drakk ég kaffi
þegar aðrir voru í yfir, en kaffidrykkja er með öllu hættulaus, að utan-
verðu minnsta kosti.
*
Við kærum okkur kollótt og höldum áfram að syngja. Æ,Æ,Ó,Ó, allt er
á spani, og rómantíkin er ekki úr sögunni ennþá. Hennar síðasta grið-
land verður í óbyggðum.
„Vertu hjá mér Dísa meðan kvöldsins klukkur hringja.“ Þjóðskáldin
yrkja sín Dísukvæði, dalaskáldin sín.
Hópurinn talinn frá vinstri: Hafsteinn Ingólfsson Gullberastöðum, Benóný Halldórsson
Krossi, Helgi Hannesson Gilstreymi, Einar Gíslason Lundi, Þorsteinn Þorsteinsson
Skálpa stöðum, Ásgeir Ingimundarson Hæli og líklega Kristján Björnsson Þverfelli.