Borgfirðingabók - 01.12.2015, Page 214

214
B O R G F I R Ð I N G A B Ó K 2015
Hrakningar á Holtavörðuheiði
í janúar 1886
ÞÓRARINN SVEINSSON
Molar teknir upp úr frásögn Sveins Sigurðssonar um hrakninga hans á
Holtavörðuheiði veturinn 1886 – Sveinn var sjúklingur er frásögn þessi
var upp tekin og naumast skiljanlegur og samhengi lélegt1.
FRÁSÖGNIN
Ég var fenginn til að fara norður að Stað í Hrútafirði til að sækja ritti,
haföld2 og önnur áhöld, er þénuðu í hraðskyttuvefstól. Þetta var fyrir
Jón Ólaf Magnússon3 sóknarprest að Hvammi í Norðurárdal.
Ég lagði af stað, mig minnir á mánudag. Ég var mjög tregur til far-
ar innar, því að snjór var kominn og harðindalegt loft, en samt lét ég
til leiðast því fáir voru er treystu sér til fararinnar. Ég lagði af stað sem
fyrr getur fremur illa útbúinn. Einlægt var muggukafald á leiðinni
norður. (Ég kom á heiðina skammt fyrir neðan sæluhúsið nýrra, fór
ofan Hrossagil). Ég kom ofan að Grænumýri, kassinn var á Stað. Ég fór
1 Eftir handriti Þórarins Sveinssonar, sonar Sveins. Handritið er í eigu Gísla Sigurðssonar
frá Sleggjulæk, sonarsonar Sveins. Það er hér prentað óbreytt að öðru leyti en því að
stafsetningu og greinarmerkjum er hnikað nokkuð til nútímahorfs.
2 Hafald er hlutur sem uppistöðuþræðir vefs eru þræddir í, ritti er vefskeið í vefstól.
3 Séra Jón Ólafur Magnússon (1856 til 1929). Prestur í Hvammi 1884 til 1888. Faðir
Þorsteins, sem tók sér skáldnafnið Þórir Bergsson, og Magnúsar guðfræðiprófessors og
fjármálaráðherra.