Borgfirðingabók - 01.12.2015, Blaðsíða 225

225
B O R G F I R Ð I N G A B Ó K 2015
Svo virðist að nefndarmenn hafi oftast verið skipaðir pólitískt og eftir
flokkslínum.
Í dagblöðum 1942 er fjallað um þá ákvörðun fjármálaráðherra að
leggja nefndina niður, vegna deilna um hver eigi að vera formaður
nefnd arinnar, en fjármálaráðherra Jakob Möller hafði skipað formann
nefnd arinnar, Gísla Jónsson, en aðrir í nefndinni þeir Jón Sigurðsson
og Stefán Jónsson, sættu sig ekki við Gísla sem formann, þeir töldu að
nefndin ætti sjálf að velja sér formann. Í dagblöðum segir meðal annars:
„Frumvarp þetta er fram komið í tilefni af þeirri ráðstöfun fjármálaráð­
herra að leggja niður Bifreiðaeinkasölu ríkisins og ráðstafa sjálfur þeim
bifreiðum er einkasalan hafði til sölu, þótt Alþingi hafi falið sérstakri nefnd
að annast úthlutun bifreiðanna…“(Alþýðublaðið 5. des. 1942).
„Loks verður að teljast nauðsynlegt að löggjöf þessi sé þannig gerð, að
tryggt sé, að sú meðferð þessara mála, er nú hefur verið um skeið, endurtaki
sig ekki.“ (30. mál alþingis).
„Nefndinni er heimilt að ákveða, að þeir, sem bifreiðar fá til endurnýjunar,
skuli afhenda Bifreiðaeinkasölunni eldri bifreiðar sínar fyrir verð, sem
ákveðið sé af tveimur dómkvöddum mönnum.“ (Tíminn 11. ág. 1942).
„Aðalatriðið er að ráðstafað hefir verið mörgum tugum bifreiða án þess að
þörf þeirra sem þær hafa fengið, hafi verið metin af öðrum en ráðuneytinu,
og þessar bifreiðar hafa verið afhentar á sama tíma og fjölmargir þeirra,
sem loforð höfðu fengið um bifreiðar, hafa enga úrlausn fengið.“ (Tíminn
11. ág. 1942).
Í aukablaði Tímans 15. sept 1942 birtist mjög hörð ádeila á Bifreiða-
einkasöluna eftir Guðjón F. Teitsson, og segir hann þar meðal annars:
„Það mun orðið almannarómur að stjórn Bifreiðaeinkasölunnar og rekst­
ur sé nú í seinni tíð orðinn eitt furðulegasta fyrirbrigði opinberrar starf­
rækslu hér á landi.“
Síðar í greininni: „Þar sem stjórn einkasölunnar hefir svikið mig og fjölda
marga aðra og haft að ginningarfíflum, jafnvel árum saman, er öðrum
mönnum stórlega ívilnað um innflutning og í úthlutun bifreiða. Ég birti
hér á eftir skrá yfir úthlutun og leyfisveitingar til 40 einkabifreiðaeigenda,
sem flestir hafa fengið tvær eða jafnvel fleiri bifreiðar frá útlöndum á
undanförnum tveim árum, og margir átt góðar eða nothæfar bifreiðar fyrir”
og síðar segir Guðjón: „...en miklu fleiri hliðstæð dæmi mætti vafalaust
nefna um úthlutun fólksbifreiðanna, og alveg sama sagan mun vera fyrir
hendi varðandi vörubifreiðarnar.“