Veiðimaðurinn - 01.12.1954, Qupperneq 3

SVFR
VEIÐIMAÐURINN
MÁLGAGN STANGAVEIÐIMANNA Á ÍSLANDI
NR. 30
DES.
1954
Ritstjóri: Viglundur Möller, Útgefandi: Stangaveiðifélag Reykjavikur
Ægissiðu 92. — Simi 3755. Afgreiðsla i Veiðimanninum, Lœkjartorgi
Prentað i Ingólfsprenti
jSItammdegísdrAiutuH'.
ÞEGAR dagurinn er orðinn svo stutt-
ur að skammdegismyrkrið grúfir yfir láði
og legi. meiri hluta sólarhringsins, eru
margir farnir að kvarta um syfju og slen.
Starfsorkan er minni og vængjatök hug-
ans oft mun stirðari en meðan sól-
fákurinn fór háleiðir og lýsti loft og
jörð með faxi sinu, nær einráður hœði
dægur.
Ýmis ráð eru reynd til pess að lostia
við þetta slen. Menn hrúga í sig fjör-
efnatöflum, fá sér sprautur, eta mikið
af ávöxtum og fara i „háfjallasól“, en
peir eru syfjaðir og þreyttir, þráitt fyrir
petta allt. Einhver hefur haldið pví fratn,
að bezta ráðið sé að sofa nógu mikið,
helzt 12—16 tíma i sólarhring, eins og
fólk hafi gert. dimmustu mánuðina sutn-
staðar á Norðurlandi, áður jyrr, og gefizt.
vel. Það virðisl eltki fráleitt að imynda
sér að náttúran ætlist til pess, að menn-
irnir noti pennan tima til hvíldar eða
dvala, likt og sum önnur börn hennar
á pessum slóðutn, og syfjan og slenið
sé Jwi eðlisarfur frá ómunatið. En hvað
sem því líður getum við öll verið satn-
mála um, áð aldrei sé eins gott að sofa
fram eftir á morgnana og i skammdeginu,
jafnvel pótt við förutn snemma að hátta
á kvöldin — setn pó of sjaldan skeður.
En skammdegið hefur éinniig sinar
björtu liliðar. Hugurinn er ekki alltaf
i dvala. Hann liristir af sér slenið öðru
hvoru og flýgur pá inn i furðuheima
ævintýra og drauma og skapar sinar eigin
árstíðir og óskamyndir, eftir því hvað
hann vill sjá og hvers liann leitar. Myrkr-
ið gefur ímyndunaraflinu byr undir
vængi. Það magnar skáldgáfuna í hvaða
átt. se.tn hugurinn leitar. Þess vegna eru
sumarlönd skammdegisdraumanna enti-
pá bjartari en fegurstu sólskinsheimar
Vjeidimaðurinn
1