Veiðimaðurinn - 01.12.1954, Qupperneq 6

Veiddu fornmen
a'fUtgu ?
HIÐ mikla meistaraverk Izaaks Wal-
tons, Tlie Compleat Angler, liefur fyrir
löngu tryggt honum sess meðal sígildra
höfunda. Þetta er vafalaust rneiri heiður
en Walton hefur sjálfan nokkurn tíma
dreymt um, þegar hann var að stytta
sér stundir á milli „vertíða“ við að
skrifa þessar ágætu hugleiðingar sínar
og athuganir. En það gegnir sama máli
um Walton og marga aðra, sem verða
frægir, að þeirn er eignaður ýmiskonar
heiður, sem öðrum ber. Af því að bók
Waltons er frægust allra bóka um veiði
skap, halda ýmsir að hún sé fyrsta bók-
in, sem rituð hafi verið um það efni. Og
af því að Englendingar kalla hann stund-
um „föður stangaveiðinnar", og sökum
þess, að hann er kunnastur allra stanga-
veiðimanna, sem uppi hafa verið, telja
sumir víst að hann hafi fyrstur manna
veitt fisk á stöng.
Árið 1496 gaf Wynkyn de Worde út
aðra útgáfu af Boke of St. Albans. Eigi
er vitað, hve langt þá var liðið frá því
að hún kom út í fyrra skiptið. í bók
þessari voru ýmsar leiðbeiningar fyrir
stangaveiðimenn, m. a. var þar kafli um
12 gerfiflugur, sem voru eftirlíkingar
lifandi skordýra. Stengurnar, sem þá
voru notaðar, þættu eflaust engin lista-
t erkfæri nú á dögum. Þær voru samsett-
ar úr tveimur hlutum. Handfangið og
sverari hlutinn var 6 fet, úr hesliviði og
„álíka sver og mannshandleggur", hoi-
ur innan, bæði til þess að hann væri létt-
ari og hægt væri að reka framstykkið
inn í hann, en það var einnig 6 fet. Lín-
an var fléttuð úr hrosshári, grennri eftir
því senr framar dró og fremsti hlutinn
aðeins úr níu hárum. Hjól voru þá enn
ekki til. í bók, sem kom út árið 1613 er
talað um „cane—stengur, en í The Art of
A ngling, sem kont út 1651, er fyrst talað
um veiðihjól.
Á 16. öld var uppi rnaður, sem Con-
rad von Gesner hét, d. 1565. Hann var
þýzk-svissneskur að ætt og kunnur vís-
indamaður. Hann var talinn lærðasti
maður sinnar samtíðar, lagði fyrst stund
á fornmálin og varð prófessor í grísku
í Lausanne 1537, las einnig náttúruvís-
indi og læknisfræði, varð prófessor í eðl-
isfræði í Ziirich 1541 og stundaði jafn-
framt lækningar. Honum er og talinn
lieiðurinn af því, að hafa gert dýrafræði
og grasafræði að vísindagreinum, og enn-
4
Veiðimaðurinn