Veiðimaðurinn - 01.12.1954, Page 10

í Gísla sögum Súrssonar er getið um
fiskistöng í frásögninni af því, er Vé-
steinn mágur Gísla reið um völl á Sæ-
bóli á leið til Hóls. Fór liann þar um
að kviildi og lútti Geirmund frændsvein
þeirra bræðra Gísla og Þorkels, en kona
sú, er Rannveig hét, sá einnig til ferða
hans og þóttist kenna manninn. Bar
þeirn ekki saman þegar inn kom, því að
Geirmundur vildi leyna hinu sanna. „O-
gerla sá ek til,“ sagði hann, „en húskarl
ætla ek Önundar úr Meðaldal, ok var í
kápu Gísla, en söðulreiði Önundar, ok
í ltendi fiskistöng ok veðrar af upp.“ I
Itinni gerð sögunnar segir að hann „hefði
í hendi fiskistöng og örriðanet á stöng-
unum."
Ekki mun hér vera átt við veiðistöng
til fluguveiða. Veðrar (eint. veður) þýðir
járnkrókar, og mætti því láta sér detta
í hug, að þetta hafi verið tæki til þess
að krækja fisk með. Þess er heldur ekki
að vænta, að húskarlar færu nteð flugu-
stengur. Þau veiðitæki hafa höfðingjarnir
einir notað. Frásögnin um urriðanetin
gæti bent til þess, að þessi gerð stangar
hefði verið notuð eitthvað í sambandi
við netin.
Eins og áður var sagt er mikil ástæða
til að ætla að fornmenn, sem voru rnikl
ir unnendur allra íþrótta og leika, hafi
komið auga ;i það, að stangaveiði væri
heillandi leikur, sem gæfi mörg tækifæri
til tvísýnnar og skemmtilegrar keppni
milli rnanns og fisks. Það verður einnig
að gera ráð fyrir, að margir þeirra hafi í
utanferðum sínum séð fisk veiddan með
þessum liætti, því telja má fullvíst, að
stangaveiði hafi þá þegar \erið stunduð
á Bretlandseyjum og sennilega víðar. En
lnin hefur að sjálfsögðu verið „sport“‘
höfðingja og heldri manna, og þess vegna
er j)ess ekki að vænta, að húskarlinn,
sem um getur í Gísla sögu Súrssonar,
liafi fengið að stunda þá íþrótt. Hús-
karlar hafa auövitað ekki mátt hand-
leika annað en „húkkprik“ og net, og
þá á þeim stöðum árinnar, sem höfð-
ingjarnir notuðu ekki sjálfir til þess að
veiða í á stöng!
Við getum lrugsað okkur, hvort það
hefur ekki t erið handhægt fyrir Kjartan
Olafsson, að skreppa frá Hjarðarholti
niður að Laxá og setja þar í nokkra
stórlaxa á fögrum sumarkvöldum, þegar
áin var full at’ fiski. Má vel ímynda sér
að Kjartan hafi fundið eld fara um æðar
við þessi átök við konung fiskanna, engu
8
Veiðimaðurinn