Veiðimaðurinn - 01.12.1958, Síða 19

Veiðimaðurinn - 01.12.1958, Síða 19
STEFÁN GUÐNASON, læknir: Atján (nxnr n hálftímn . DALASÝSLA er mest. i Gósenland fyrir \ eiðimenn. Heita má að þar sé fisknr í hverri lænu. í Hörðudalsá, Miðá, Hauka- dalsá, Laxá í Laxárdal, Fáskrúð og Hvammsveitaránum, svo að nokkrar séu nefndar, er ýmist lax eða silungur, sum- um hvorttveggja. Óvíst er að ég hefði nokkurntíma borið stangarveiði við, ef ég hefði ekki hafnað um skeið í þeirri góðu sýslu, Dölum, og komizt í dálítil kynni við árnar þar, eink- um Laxá og Haukadalsá. Laxá í Dölum, eins og veiðimenn nefna hana tíðast, kynntist ég mest. Ekki var nema svo sem iO mínútna gangur að henni, frá heimili mínu. Hún er ekki neitt stórfljót, nerna í leysingum og vatnavöxtum, en þá gat hún orðið ófær yfirferðar, utan brúar. A vorin, eftir að \orleysingar eru um garð gengnar, og framan af sumri, er þurrkar hafa lengi gengið, getur hún orðið mjög vatnslítil, svo að nærri má stikla hana á skóm. Þá getur laxinn ekki gengið upp, en bíður við ósinn í torfum. Víða eru í henni fög- ur fljót og hyljir, og veiðilegir strengir, og margar nafngiftir á veiðistöðum sér- kennilegar og fagrar: Papi, Kistur, Þegj- andi, Kristnapollur. Ég held að ég hafi tæpast séð veiði- stöng fyrr en í Búðardal, hjá Þorsteini Höfundurinn mefí „einn af atján“. sýslumanni. Átti liann greenheart-stöng, mikinn grip, og var það fyrsta stöng, sem ég lagði hendur á og freistaði að veiða með. Ekki mun sú fyrsta tilraun hafa borið mikinn árangur, en þar með hafði ég tekið þá sótt, sem elnaði skjótt og lítil batamerki sýnir enn. Skömmu síðar átti ég ferð til Reykja- víkur. Morguninn eftir að ég kom þang- að var ég áð spóka mig í fögru veðri á götum borgarinnar, og varð þá gengið niður Laugaveginn. Kom ég þá að búð- arglugga, sem í voru veiðistengur og fleiri veiðarfæri. Gekk ég inn í búðina, heilsaði upp á kaupmann og tjáði honum að ég liefði í hyggju að gerast stangarveiðimað- ur, en vantaði tilfæringar. Hann tók mér vel og kvað auðvelt að bæta úr því. Lauk okkar viðskiftum svo, að ég fór frá hon- um með stöng, forkunnar fríða, 11 feta Veidimadurinn 17
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Veiðimaðurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Veiðimaðurinn
https://timarit.is/publication/1774

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.