Veiðimaðurinn - 01.12.1958, Qupperneq 28

Ævíntijri við EdiðaárnAr.
(Hugleiðingar um veiðimennsku)
„HANN er á! Hann er á!“ kallaði £é-
lagi minn til mín, þar sem ég stóð á Ell-
iðaárbrúnni og hallaði mér fram á hand-
riðið, til að sjá sem bezt yfir veiðistað-
inn. Er ég leit upp, benti hann mér á
mann, sem var að veiða í Neðri-Móhyln-
um og hafði greinilega sett í fisk.
Við vorum þarna í nokkurskonar
könnunarferð, því það var „okkar dagur
á morgun“. Þann sið höfum við tekið
upp eftir okkur reyndari mönnum, og
hefur það gefist vel, að ræða við vörð-
inn, skoða í veiðibókina og fylgjast með
þeim, sem eru í ánni daginn áður. Þetta
er orðinn algengur siður þeirra, sem
stunda veiði í Elliðaánum, enda stutt
fyrir flesta að fara.
Það er alltaf gaman að sjá mann revna
að veiða lax, sérstaklega með flugu, en
sem um var að ræða, heldur nákvæmir,
réttir reikningar. Ég varð því að gjöra
svo vel að leiðrétta skekkju mína, þótt
ekki væri hún stór.
Minning þessa manns, sem látinn er
fyrir 3 árum, að því er mér hefir verið
sagt, verður mér ávallt minnisstæð og
kær. Ég er sannfærður um það nú, að
margur íslenzkur veiðimaður myndi hafa
haft lærdóm að sækia til hans.
Þ. Sv.
þó er ennþá skemmtilegra að sjá mönn-
um takast að veiða lax.
Bregður hann rétt við fiskinum? Held-
ur hann rétt á stönginni? Notar hann
straum árinnar rétt? Heldur hann ekki
of laust við fiskinn? Ætlar hann að
styggja alla hina fiskana í hylnum? Eða
ætlar hann að missa fiskinn niður í foss-
inn?
Já, svona eru þessar furðulegu flugur,
sem maður fær, við að sjá mann með lax
á stöng.
En hvernig er það með þennan ntann?
Hann heldur stönginni næstum því lá-
rétt! Nei, hann getur ekki verið í Stanga-
veiðifélaginu þessi, eða hefur liann e£ til
vill aldrei lesið Veiðimanninn? Maður-
inn hlýtur að vera byrjandi.
„Við skulum nú athuga þetta nánar“,
segir félagi minn, og við leggjum af stað
til mannsins.
Því styttra sem bilið verður milli okk-
ar og mannsins, því réttari verður stöng-
in og þegar við erum komnir alla leið, er
hún orðin alveg rétt.
Skyndilega tekur fiskurinn á rás niður
ána og í staðinn fyrir a'ð hlaupa niður
fyrir fiskinn, til að fá hann upp aftur,
stendur náunginn sem fastast og leyfir
fiskinum að fara sína leið. Þegar öll yfir-
línan er farin út af hjólinu og töluvert af
26
Veioimaðurinn