Bændablaðið - 15.12.2022, Side 60

Bændablaðið - 15.12.2022, Side 60
60 Bændablaðið | Fimmtudagur 15. desember 2022 LÍF&STARF Fuglar: Bréfdúfnaeldi á Skólavörðuholtinu – Mikið áhugamál og reglulegar keppnir Smiðurinn Rögnvaldur Guð- mundsson er forfallinn áhuga- maður um bréfdúfur og ræktun þeirra. Þegar Rögnvaldur var krakki ræktaði hann skrautdúfur en hætti því á unglingsárunum. Fyrir tíu árum tók hann upp þráðinn og byrjaði að rækta bréfdúfur, þar sem synir hans urðu mjög áhugasamir eftir að hafa horft á sjónvarpsþætti um boxarann Mike Tyson – sem er mikill bréfdúfnaræktandi. Synirnir hættu fljótlega, en Rögnvaldur hefur haldið ræktuninni áfram. Skrautdúfur eiga ekki margt skylt með bréfdúfum. Þær fyrr­ nefndu eru ræktaðar til að ná fram mikilli fjölbreytni í útliti, en í þeim síðarnefndu hafa verið ræktaðir fram eiginleikar sem skipta máli í keppnum, þ.e. skynsemi og heilbrigði. Fyrir ókunnugan virðast bréfdúfurnar allar vera eins, en Rögnvaldur segist þekkja þær í sundur. Bréfdúfur voru upphaflega ræktaðar út frá bjargdúfum og hafa fylgt manninum í þúsundir ára. Heimakærir fuglar Bréfdúfur eru í eðli sínu mjög heimakærar og halda mikilli tryggð við sinn maka. Rögnvaldur fékk eitt sinn lánaða fullorðna kvenkyns dúfu frá félaga sínum til undaneldis. Hún fór aldrei út fyrir dúfnakofann, en sá bakgarðinn í þéttri byggðinni á Skólavörðuholtinu út um gluggann. Þar sem hún hafði tekið saman við karlfugl meðan á dvölinni stóð áleit hún þetta vera sitt rétta heimili eftir að henni var skilað. Hennar rétti eigandi sleppti dúfunni út í Mosfellsbæ og þegar hún hafði leitað í tvo daga var hún aftur komin í dúfnakofann hjá Rögnvaldi og búin að finna makann sinn. Rögnvaldur er með tæpar 100 dúfur og telst nokkuð stór á íslenskan mælikvarða. Hann segir nokkurn félagsskap fylgja ræktun og keppnum og eru 14 aðilar á suðvesturhorninu sem taka virkan þátt. Af þeim eru sjö sem eru álíka stórtækir og Rögnvaldur, en hinir eru nokkuð minni. Lengstu keppnir frá Langanesi Í keppnum er ekið með fugla frá nokkrum ræktendum í sérstökum kössum í annan landshluta, og sér sleppistjóri til þess að öllum sé sleppt samtímis. Lengstu keppnirnar byrja á Langanesi, en ekki er farið með fuglana út fyrir landsteinana. Þær dúfur sem fljúga aftur heim í dúfnakofann sinn á besta meðalhraðanum fara með sigur af hólmi. Keppnisfuglarnir eru með örmerki á fótunum og eru skannaðir um leið og þeir koma heim. Keppendur á suðvesturhorninu og Norðurlandinu taka ekki þátt í sömu keppnum, því það myndi þýða of mikinn mun á aðstæðum sem fuglarnir þurfa að glíma við. Keppt er í tveimur flokkum, þ.e. ungfuglar og eldri fuglar. Ekki eru sérstakir flokkar fyrir kynin – því karlar og kerlingar geta auðveldlega náð sama árangri. Fuglunum gengur best í keppnum fyrstu þrjú til fjögur ár lífsins. Eftir það eru þeir bestu nýttir til undaneldis og geta náð allt að fjórtán ára aldri. Á heimasíðu Bréfdúfnafélags Íslands er hægt að fylgjast með framgangi allra keppna, skoða eldri niðurstöður og kynna sér ræktendur og fuglana þeirra. Keppnistímabilið byrjar í apríl og er keppt um hverja helgi fram á haust. Rögnvaldur sigraði þrjár keppnir í sumar og var þriðji í stigakeppni til Íslandsmeistara. Einnig átti hann tvo bestu kvenkyns einstaklingana. Þjálfaðar á hverjum degi Mikil vinna fer í að þjálfa dúfurnar. Tvisvar á dag hleypir Rögnvaldur dúfunum svöngum út. Þær fljúga þá um nágrennið í einum hóp og þegar hann gefur hljóðmerki vita dúfurnar að þær geta snúið heim og fengið mat. Rögnvaldur fer oft með dúfurnar lengra í burtu til þess að þær læri að þekka kennileitin í landinu og verði fljótari að rata heim. Þær fylgja oft vegum, rafmagnslínum, hitaveitulögnum og öðrum áberandi einkennum í landslaginu. Rögnvaldur segist búa vel að því að vera í nágrenni við Hallgrímskirkju, sem hann telur að dúfurnar geti séð úr mikilli fjarlægð. Hvort kyn á sinn klefann í dúfnakofum, en fyrir keppnir hleypir Rögnvaldur þeim á sameiginlegt svæði og gefur þeim færi á að makast. Eins og áður segir eru þær mjög tryggar sínum maka og parast fyrir lífstíð. Þetta gerir það að verkum að þegar dúfunum er sleppt í keppnum eru þær ólmar í að komast heim sem fyrst, þar sem þær vita að þær eiga von á góðu. Hann getur keppt með bæði kynin á sama tíma svo lengi sem þær eru fluttar á upphafsstaðinn í sitt hvorum kassanum. Hvetur fleiri til að taka þátt Rögnvaldur segir að þetta sé mjög skemmtilegt áhugamál og hvetur flesta til að taka þátt. Félagið veitir öllum nýliðum góðan stuðning og myndi hjálpa til við að velja unga undan fuglum sem hafa náð góðum árangri í keppnum. Rögnvaldur segir mikla speki á bakvið fóðrunina og er hann með þrjár mismunandi samsetningar. Viðhaldsfóðrið sem nýtt er yfir veturinn inniheldur mikið bygg, maís og sólblómafræ. Varpfóðrið hefur að geyma próteinríkar hnetur og baunir. Orkufóðrið, sem notað er fyrir keppnir, inniheldur baunir, hrísgrjón, hampfræ o.fl. Hver fugl borðar 25 grömm á dag. Svo heppilega vill til að einn af félögunum í Bréfdúfnafélaginu rekur heildsölu og sér um inn­ flutning á dúfnafóðri. Samanborið við útlönd, þá er Bréfdúfnafélagið mjög fámennur félagsskapur. Í Belgíu eru til að mynda 3.000 ræktendur. Hérlendis er ræktunin aðallega áhugamennska og litlir fjármunir í spilunum. Á meginlandi Evrópu og í Asíu er rík hefð fyrir kappflugi og er oft mikið í húfi fjárhagslega – bæði þar sem fólk veðjar á úrslitin og eigendur bestu dúfnanna fá verðlaunafé. Þess vegna er mikið lagt upp úr ræktunarstarfi og geta dýrustu fuglarnir til undaneldis selst á 50­60 milljónir króna úti í Evrópu. Eitthvað er um að innlendir ræktendur kaupi og selji fugla sín á milli og geta bestu fuglarnir selst á nokkur hundruð þúsund krónur. Rögnvaldur Guðmundsson er einn stærsti ræktandi bréfdúfna á landinu. Hér heldur hann á einni af sinni verðmætustu dúfu, sem náði besta árangri karlkyns einstaklinga hjá honum í ár. Myndir / ÁL Ástvaldur Lárusson astvaldur@bondi.is Karlkyns keppnisdúfur. Hver á sitt hólf og þegar þeim er sleppt í keppnum vilja þeir ólmir komast aftur á óðalið því þeir vita að þeir munu eiga ástarfund við heimkomu. Dúfnakofi á Skólavörðuholtinu. Oft eru þessar byggingar kallaðar keppnisloft, þar sem ræktun fór gjarnan fram í risum húsa áður.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Bændablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.