Veiðimaðurinn - 01.12.1989, Blaðsíða 38

þess að hver möskvi var samsettur úr
12-14 þráðum, þannig að fískur sem í þeim
festist var dæmdur til að drepast því þræð-
irnir héldu honum föstum á mörgum stöð-
um samtímis. Höfðu sérfræðingar Veiði-
málastjóra ekki séð slík verkfæri við veiðar
á göngusilungi.
Þetta eru stuttar dæmisögur úr starfí
veiðieftirlits manns. “
Miklir hagsmunir í húfi
Eins og fram hefur komið, hefur á ýmsu
gengið með netaveiði í Miðfirði og er svo
víðar um land. Silungsveiðin virðist vera
skálkaskjól þeirra sem seilast vilja í laxa-
stofninn okkar. Til þess að menn geti gert
sér einhverja grein fyrir hvaða hagsmunir
eru í húfí, má geta þess að greiðsla til veiði-
réttareigenda fyrir hvern veiddan lax í
Miðfjarðará fyrir árið 1989 er ekki undir
kr. 10.000. Meðalveiði s.l. 15 ára í Mið-
fjarðará er tæplega 1500 laxar á ári.
Einnig er umhugsunarvert, þegar skoð-
að er hvernig staðið er að „silungsveiði í
sjó“, fjöldi neta, möskvastærð og neta-
lengd. Þá er vert að kynna sér athuganir
sem gerðar hafa verið á því hvað þessi net
veiða, samtímis og fram fer samanburður
fískifræðinga á laxagöngunni og ýmsum
umhvefísþáttum sem gefa vísbendingu um
stærð laxagöngunnar, sem átti að koma í
ána. Þá læðist óhugnanlega að manni sá
grunur, að umfang ólöglegrar laxveiði í
Miðfirði sé miklu meira en nokkurn hafði
grunað.
Örar framkvæmdir í ræktun ánna
Nú eru örar framfarir í ræktun laxveiði-
ánna og vonir um að þar sé hægt að auka
verðmæti til muna. I Miðfjarðará eru
stundaðar rannsóknir sem geta varpað
ljósi á aukna náttúrulega seiðaframleiðslu.
Náttúruleg seiði og eldisseiði eru merkt.
En þeir sem veiða laxinn ólöglega skila
engum merkjum eða yfirleitt nokkrum
upplýsingum um sína veiði. Þetta getur
ekki gengið ef ræktunarbúskapur á að skila
árangri. Þetta eiga bændur að vita sem
þekkja ræktun á öðrum sviðum búskapar,
sem nánast er alls staðar stunduð þar sem
líf er meðhöndlað á einn veg eða annan.
Er þá von að menn spyrji, hvað er til
úrbóta? Landbúnaðarráðherra gaf út regl-
ur um netaveiði í sjó hinn 2. ágúst 1989.1
þeim er kveðið á um ýmis þau vandamál og
óvissuatriði, sem áður hafði verið erfitt að
taka á. Er óhætt að segja að setning reglu-
gerðarinnar marki tímamót í fyrirmælum
um silungsveiði í sjó og eftirlit með slíkri
veiði. I öðru lagi verður að stórauka eftirlit
og þarf að koma til miklu öflugra eftirlit en
nú er fyrir hendi með ströndum landsins,
sem hefði yfír að ráða sérhæfðum búnaði. í
þriðja og síðasta lagi er vert að hugleiða
hvað gæti gerst, ef reglugerð og önnur
ákvæði laga ná ekki tilgangi sínum. Myndi
það ekki leiða af sér, að banna ætti silungs-
veiði í sjó? Það myndi stórlega auðvelda
veiðieftirlit.
Úthafsveiðikvóti keyptur upp
í þessu sambandi má minna á, að nú er
verið að ræða um að kaupa upp laxveiði-
kvóta Færeyinga og Grænlendinga. Fari
svo, verður enn brýnna en áður að ólögleg-
ar laxveiðar í sjó heyri sögunni til. Við
verðum raunar að vera alveg vissir um að
laxinn sem keyptur er úr veiðum hinna
útlendu þjóða komist óhindraður í árnar
okkar.
Heimildir:
Greinargerðir með frumvarpi til laga
um lax og silungsveiði 1930 og 1955.
Hæstaréttardómar.
Lögreglublaðið.
36
VEIÐIMAÐURINN