Jökull - 01.01.2020, Qupperneq 151

argæslu og hjálparstörf, ekki síst að setja upp og reka
flóttamannabúðir á átaka- og hamfarasvæðum. Þessi
störf voru unnin á vegum Rauða krossins og Samein-
uðu Þjóðanna og sinnti hann þeim þar til hann fór á
eftirlaun, sjötugur að aldri.
Maggi var einn af stofnendum Flugbjörgunar-
sveitarinnar á Akureyri 1951. Eftir að hann flutti suð-
ur tók hann alla tíð þátt í starfi Flugbjörgunarsveitar-
innar í Reykjavík þar sem hann var lengi í stjórn. Á
sviði björgunarmála var hann mikilvægur brautryðj-
andi, m.a. varðandi snjóflóðamál. Einnig var Maggi
brautryðjandi í vetrarferðum á skíðum um hálendið
og jöklana. Hann starfaði í Landvernd enda voru um-
hverfismál honum hugleikin. Einnig var hann skáti
lengstan hluta ævinnar. Margvíslegar viðurkenningar
féllu honum í skaut fyrir störf sín á ýmsum vettvangi;
hér skal aðeins nefnt að 2010 var hann kjörin heiðurs-
félagi JÖRFÍ.
Maggi glímdi við heilsubrest, fékk hjartaáfall 53
ára en náði aftur heilsu og átti þá eftir þrjá áratugi á
fjöllum. Það þurfti meira en tvær hjartaaðgerðir til
að stoppa hann. Maggi var hlýr og kátur. Skálaði
gjarnan með orðunum „yðar full“. Í hans glasi var þó
aldrei sterkari drykkur en te. Maggi var kvæntur Hlíf
Ólafsdóttur en hún lést 2012. Synir þeirra eru Hörð-
ur og Hallgrímur, þekktir ferðakappar. Maggi og Hlíf
kunnu að lifa lífinu og gleðjast. Njóta stundarinnar og
hafa ekki óþarfa áhyggjur af hlutunum.
Leiðir Magga Hall og Jöklarannsóknafélagsins
lágu saman í tæplega sextíu ár. Fyrstu vorferðina fór
hann 1963. Hann nýtti þekkingu sýna í landmæl-
ingum til jöklarannsókna, m.a. gerði hann nákvæm-
ar sniðmælingar á Vatnajökli og mældi sig íshellunn-
ar í Grímsvötnum í lok Skeiðarárhlaupanna 1972 og
1976.
Þegar flestir draga sig í hlé eftir langt ævistarf
gerðist Maggi varaformaður JÖRFÍ og gengdi því
starfi í mörg ár, nýjungagjarn, frjór í hugsun og já-
kvæður. Þó að næstum þrír áratugir hafi skilið okkur
í aldri bundumst við sterkum vináttuböndum. Með
stóru vorferðinni sem farin var á Vatnajökul og í
Grímsvötn í júní 1997 tók félagið forystu um að
sinna af myndugleika rannsóknum eftir Gjálpargos-
ið og Grímsvatnahlaupið mikla haustið áður. Það var
mér ómetanlegur styrkur, ungum fararstjóra í stórum
leiðangri, að þessi Nestor íslenskra jöklagarpa skyldi
vera með í för. Næstu allmörg ár var Maggi lykilmað-
ur í vorferðum í Grímsvötn. Síðasta vorferðin hans
var 2013. Þá var hann áttræður og enn á skíðunum.
Heilsan var ekki alltaf sem best síðustu árin en það
haggaði ekki staðfestu hans og æðruleysi. Því æðru-
leysi hélt hann til síðustu stundar.
Magnús Tumi Guðmundsson
148 JÖKULL No. 70, 2020