Úrval - 01.10.1945, Side 10

Úrval - 01.10.1945, Side 10
s 'ORVALi hve börn geta steingleymt sjálfum sér yfir skemmtilegri bók, eða orðið gersamlega við- bundin nýju viðfangsefni! Þeg- ar svo stendur á, snuprum við þau ef til vill fyrir að taka ekki eftir orðumokkar.Enþá eru þau í raun og veru að einbeita huga sínum að einhverju efni, sem í þeirra augum skiptir máli, og við ættum sannarlega ekki að spilla hinum blessunarríka hæfileika þeirra til að hafa ósvikinn áhuga á einhverju. Einbeiting er ekki óeðlilegt ástand, andstæð eðlishneigðum okkar. Prófessorinn, sem alltaf er viðutan, er, þegar öllu er á botninn hvolft, aðeins venjuleg- ur maður, sem ekki hefir glatað snilligáfu barnsins, einlægum áhuga á starfi sínu. Ég hefi séð Josiah Royce, frægan pró- fessor og heimspeking í Har- ward, standa verjulausan í dynjandi rigningu úti í Har- wardgarðinum, og tala um há- spekileg efni við regnklæddan stúdent, sem árangurslaust reyndi að losna. Royce hafði ekki hugmynd um að það ringdi. Við gátum ekki stillt okkur um að hlæja að þessu, en gerðum okkur einnig ljóst það sem allur hinn menntaði heimur viður- kenndi, að Royce hefði náð afar miklum vitsmunaþroska og valdi á viðfangsefnum sínurn. Þeim þroska náði hann fyrir til- verknað hinnar sömu áköfu einbeitingar, sem gerði hann ónæman fyrir ytri aðstæðum, er nægt hefðu til að dreifa hugs- unum flestra annarra. Farðu á fund einhvers, sem á velgengni að fagna og er öðr- um mönnum fremri á einhverju sviði. Reyndu að trufia hann, þegar hann er að starfi sínu. Vinir George Grey Barnard, sem talinn hefir verið einn mesti myndhöggvari Bandaríkjanna, urðu oft undrandi á því, að hann hreint og beint sá þá ekki, er þeir komu inn í vinnustofu hans, þegar hann var að verki. Ef við forðumst að verða niður- sokkin í störf okkar, er alls ekki hægt að vænta fyllsta árangurs. Auðvitað er leyndardómur þess hæfileika, að leiða utanað- komandi truflanir hjá sér, fólginn í því, að hafa ákafan áhuga. Slíkur áhugi skapar athygli eins örugglega og tré ber ávöxt, og einbeitingin kostar þá enga áreynslu. Títt mun vera að þetta tvennt, áhugi og einbeiting hafi jákvæð
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.