Úrval - 01.10.1945, Side 98

Úrval - 01.10.1945, Side 98
96 ÚRVAL Hann tók í höndina á mér og stöðvaði mig. Ef til vill var ég of hræddur, of fullur af kennd hins ókunna og framandi til að segja neitt. Fyrir þetta kvöld hafði faðir minn aldrei virzt gefa mér neinn gaum. „Hvað ætlar hann nú að gera“ hélt ég áfram að spyrja sjálfan mig. Ég var ekki góður sund- maður, en hann lagði hönd mína á öxl sér og hélt af stað út í myrkrið. Hann var herðabreiður og kraftmikill sundmaður. í dimm- unni gat ég fundið vöðvahreyf- 'ingar hans. Við syntum alveg yfir til hins vatnsendans og svo aftur þangað sern við höfðum skilið fötin okkar eftir. Rign- ingin hélt áfram og það var dá- lítill stormur. Stundum synti faðir minn á bakinu og þegar hann gerði það tók hann mína hönd í sína stóru og sterku og flutti hana yfir þannig að hún hvíldi ávallt á öxl hans. Stund- um kom glampi frá eldingu svo að ég sá andlit hans alveg skýrt. Svipur hans var eins og áður í eldhúsinu, fullur af dapurleik. Öðru hverju glampaði 1 andlit hans, en á milli var dimman, vindurinn og regnið. Ég var gagntekinn af einhverri kennd sem ég hafði aldrei þekkt áður. Það var kennd nálægðar. Hún var einkennileg. Það var eins og ekki væru aðrir í öllum heimin- um en við tveir. Það var eins og mér hefði skyndilega verið kippt út úr sjálfum mér, út úr heimi skóladrengsins, út úr þeirri veröld þar sem ég skamm- aðist mín fyrir föður minn. Hann var orðinn blóð af mínu blóði; hann stæltur sundmaður- inn og ég drengurinn sem hélt mér fast í hann í dimmunni. Við syntum í þögn og við klædd- um okkur í vot fötin í þögn og fórum heim. Það var Ijós í eldhúsinu og þegar við komum inn, vatnið draup af okkur, var móðir mín þar. Hún brosti við okkur. Ég man að hún kallaði okkur ,,drengi.“ „Hvað hafið þið verið að gera, drengir ?“ spurði hún, en faðir minn svaraði ekki. Hann lauk reynslu kvöldsins með mér í þögn eins og hann hafði byrjað hana. Hann sneri sér við og leit á mig. Svo fór hann út úr eldhúsinu, að því er mér fanst með nýjum og fram- andi virðuleik. Ég hljóp upp stigann og inn í herbergið mitt, háttaði í
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.