Úrval - 01.02.1959, Blaðsíða 13

Úrval - 01.02.1959, Blaðsíða 13
STRÁKAR ALLA ÆVI ÚRVAL unin til að drekka eða ástunda aðra lesti. Raunar verður aldr- ei um að ræða fullnægjandi sam- búð tveggja þroskaðra einstakl- inga, annar verður alltaf gef- andinn og hinn þiggjandinn líkt og milli móður og sonar. En þegar illa tekst til er hætta á að þörf mannsins til þess að þjást og vera sífellt misskilinn bein- ist einnig að konunni: að lok- um verður hún einnig óvinur sem vill honum illt eins og allir aðrir. Hún verður kerlingar- truntan sem sífellt er nöldrandi. Eru engin ráð til þess að að- vara Ingu? Tæplega. Að minnsta kosti ekki nema að því marki þegar hún snýst sjálf ó- afvitandi til varnar. I reynd getur Inga auðvitað haft mikla ánægju af Bassa og Bassi af henni, á meðan Inga trúir því ekki að Bassi sé það sem hann er ekki: fullþroska karlmaður. „Enginn strákur getur gert neinni stúlku verulega illt á meðan hún giftist honum ekki í þeirri trú að hann sé fullorðinn maður,“ segja sálfræðingarnir Leonard og Verna Small. Svona ,,strákur“ hefur ekki tekið út fullan þroska og getur ekki tekið á sig ábyrgð af fjöl- skyldu og heimili — jafnvel þótt hann sé 30, 40 eða 50 ára! Hann getur heldur ekki tekið á sig ábyrgð föður, og í holdlegu samlífi við óþroskaðan mann verður konan alltaf að vera við því búin að taka á sig alla á- byrgð á afleiðingunum. Þess- vegna stendur næstum alltaf barnsfaðir að baki óskinni um fóstureyðingu: það er maður- inn sem vill láta eyða fóstrinu. Strákar eru ekki undir það bún- ir að kvænast og eilífðarstrák- ar ættu alltaf að vera ókvæntir. Vissulega geta þeir leikið pabba og verið góðir við bamið sitt, en aðeins stutta stund í einu. „Strákur" vill sjálfur vera bamið sem dekrað er við. Og barn sem á slíkan strák fyrir föður hlýtur alltaf að fara mik- ils á mis. En á hverju er þá hægt að merkja það hvort maður sem kominn er á fullorðinsár sé í rauninni strákur eða ekki ? Hin- ir amerísku sálfræðingar, sem áður eru nefndir, telja að af- staðan til peninga sé glögg vís- bending. Þegar ungur maður sem er í kunningsskap við unga stúlku vill að hvort borgi fyrir sig þegar þau eru saman, er það merki um að hann sé ekki undir það búinn að taka á sig ábyrgð á öðrum en sjálfum sér. Kæru- leysi er annað einkenni. T. d. að fá lánaða smáupphæð í pen- ingum, bók eða grammófón- plötu án þess að skila því aftur. Slíkur strákur sækist einnig eftir að láta bjóða sér, t. d. að vinkona hans bjóði honum heim að borða. Það em menn af þessu tagi sem segja, að „karlmenn kjósi helzt að konurnar haldi sig heima“. Eiginkonan á ekki sjálf að fá að ráða hvernig hún 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.