Heima er bezt - 01.06.2002, Page 20

Magnús Gíslason:
„Gerðu
aldrei aftur
um mig'
Rætt við Steinþóru Einarsdóttur
frá Siglufirði
Og hvaða manneskja getur _ fg er nn orðill 89 ára Og það lifir en þrekinn og allur hinn
það nú verið, sem allt getur . , . . , , . . , myndarlegasti. Það var því
fyrirgefið Skagfirðingum? Er rnglVUl SVO engl UH þeSS UÓ ymislegt undarlegt að hann skyldi
hún ekki eitthvað skrítin? Nei, drífl á dagana. Það er því frá mörgu ekki geta fengið konuna með
hún er áreiðanlega ekkert hægt að Segja en á fátt eitt verður drep- góöu- En hann var fátækur
skrítin en hún hlýtur að vera .< . . i. n . < og því ekki að sökum að
mjög umburðarlynd. >ð > vMal>- °S hv>'rJ» « l>“ «ð spyrja. „iður á það fólk var
halda og hverju sleppa? Þú kemur mér auðvitað íitið af ýmsum
Fædd í Selvoginum þv[ ( ans( mikinn bobba, goði minn. En efnameiri stórþokkum. En
Eg sit hér uppi á Hrafnistu í . fvrivopfhér hnA 0ddur lét sig Óá ekki muna
herberginu hjá henni Stein- °Jy gJP P • um það og rændi bara Önnu.
þóru Einarsdóttur. Maðuriltn miltn, hann Gunnar, hélt Við svona menn líkar mér.
- Er ekki best að byrja bara svo mikið upp á Skagfirðinga, að ég Hann fór seinna til Amer-
á því, góðurinn minn, að segja f.. f. . „
þér frá því að ég er fædd í /J7 llgeJ Peim «*«•
Selvoginum. Það fæðast nú mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmma^^^^mmmmmmmm^^^^
sennilega ekki margir þar
núna, fólkið er víst orðið svo skelfi-
lega fátt.
Faðir minn var Einar Einarsson og
afi, Einar Sæmundsson. Þeir voru
ættaðir úr Biskupstungunum. Afi
flutti út í Krísuvík í tíð Arna sýslu-
manns.
í Krísuvíkinni stundaði pabbi
fuglaveiði og eggjatöku og svo sjó-
inn. Hann seig í Krísuvíkurbjarg og
var formaður á Selatöngum. Svo
tóku börnin að hlaðast á hann. Þá
flutti hann inn í Selvog og þar er ég
fædd. Þannig var nú það.
Sjósókninni hélt hann áfram og
gerðist nú bátsformaður hjá Katli
ríka í Kotvogi. Þetta var erfitt að því
leyti að hann varð að vera langdvöl-
um frá heimilinu, en það mátti nú
margur hafa í þá daga.
Einhvern veginn varð að fram-
fleyta ijölskyldunni en ekki margra
kosta völ.
Við svona menn líkar mér
Næst var faðir minn beðinn að ger-
ast formaður á báti, sem reri frá Stað
í Grindavík. Þar var séra Oddur
Gíslason einnig formaður en þá var
hann að basla við að hitta Önnu sína
frá Kotvogi.
Oddur var mikill brautryðjandi
slysavarna á landi hér. Hann fann
upp svonefnda bárufleyga, ef ég man
rétt, en það voru líknarbelgir fylltir
af lýsi og væri því hellt í sjóinn þá
lægði öldurnar.
Oddur var fremur lágvaxinn maður
íku og mun hafa lagt niður
prestskap og farið að fást við
lækningar.
Eftir Odd kom séra Krist-
ján Eldjárn að Stað. Hann var
ókvæntur en bjó með ráðskonu og
stóð þarna frekar stutt við. Fór norð-
ur að Tjörn í Svarfaðardal.
Og árin líða. Okkur systkinunum
fjölgaði en við týndum líka tölunni.
Barnaveiki, mislingar og kíghósti vor
slæmir sjúkdómar í börnum og strá-
felldi þau víða. Sum systkini mín
dóu, önnur slörkuðu af. En faðir
minn var tvíkvæntur og ég er seinni
konu barn.
Fermingarvorið mitt fluttu foreldr-
ar mínir í Auðnahverfið á Vatns-
leysuströndinni. Eg var hins vegar
eftir og fermdist írá Jámgerðarstöð-
um. Fólkið þarna var mjög gott við
mig en það er allt löngu dáið, bless-
að, já, það gengur nú svo.
260 Heima er bezt