Heima er bezt - 01.12.2004, Blaðsíða 36

Við upphaf aðventu 2004 söng kór eldri borgara, eða Litli kórinn, þetta ljóð í Neskirkju. Mér finnst það vel Jólasveinninn (ég söng þetta):
eiga heima í desemberhefti Heima er bezt, og hér er það: Komið þið blessuð, börnin mín, bölið að mér sœkir.
Jólastemming Ævin mín er ekkert grín,
Þjóðlag frá Ukraínu. Höfundur ljóðs: Vilhjálmur Sigurjónsson (1918-2004). eg er hann Bjúgnakrœkir. Inni í helii einn ég bý;
Allt er á jólum vœnting vafið, er þar smátt til fanga.
vonum og trú til Frelsarans. Niður í byggðir nú ég sný,
:,: Það er svo gott að geta hafið gleði í hjarta sérhvers manns.:,: nœ í feita langa. Til Reykjavíkur lagði leið,
Þegar á jólum Ijósin Ijóma, lengst á fœtur treysti.
lofgjörð er sungin hvar sem má. Hjá mér ríkti hálfgerð neyð;
:,: Klukknanna hljómar enduróma; allir sem börn við fögnum þá. :;: hangikjöt mín freisti. I búðarglugga gott ég sá;
Nálgast fer óðum nóttin bjarta gríðarstóra langa.
nýfœdds vors bróður, Frelsarans. Oður vildi í þá ná
:,: Bœn stígur hljóð frá hverju hjarta, íþökkjyrir góðu verkin hans. :;: ofan í magann svanga. Hljóp ég þá á gluggans gler;
Um skeið var danshljómsveit á Bíldudal við Arnar- gott vœri að fá sér bita.
íjörð, er nefndist Facon. Flutti hún mörg skemmtileg lög, Furðu mikið flýtti ég mér;
og var söngvari hennar hinn ágæti Jón Kr. Olafsson, sem landskunnur er. Hér á eftir fer ljóðið „Ég er frjáls“, sem fann á enni svita.
varð mjög vinsælt um skeið: Allur varð sem opið sár eftir búðargluggann.
Ég er frjáls eins og fuglinn, Einhver birtist undrahár,
flogið nœstum ég gæti. Mér er ekkert til ama; ýmsir sögðu: „Löggannl”.
flest nú eykur mér kœti. Hljóp ég þá að harða sprett,
Alsœll er égþví orðinn; hugðist undan renna.
ekki kann ég mér læti. Allir gláptu: „Alveg rétt;
Égerfrjáls. ég mun þrjótinn kenna ”
Förum út til að fagna, Inn í hús þá hélt ég eitt;
lyftum freyðandi skálum, hugðist þar að búa.
gleði og ánægju aukum, Það var hátt og heldur breitt;
öllum leiðindum kálum. En þó alltaf við hrópum, hjóli fór ég að snúa.
þegar einhvern við skálum Þá fór húsið hratt af stað;
:,: Égerfrjáls. :,: hræddur varð ég, maður. En einhvern veginn veltist það;
:,: Ég er frjáls. Ég er frjáls, frjáls eins ogfuglinn er, varð þá nœsta glaður.
frjáls og skemmti mér. Húsinu ók ég heldur greitt;
Égerfrjáls. :,: heim nú kaus að snúa, en þá komst það ekki neitt;
í gamalli minnisbók rakst ég á jólasveinavísur, sem ég orti 1959, er ég var í Þykkvabæ: Börnin lét ég syngja ei því vildi trúa.
þetta: Sló ég þá í þessa dróg, en það var lítt að gagni.
Heyrðu nú, karlinn, við hlýðum á þitt kvein; Eldi bæði og eitri spjó
ekki er það gott jyrir gamlan jólasvein. af því líka magni.
564 Heima er bezt