Flug : tímarit um flugmál - 01.08.1949, Side 6

Svarið er, að í „Link“ æfist flugmaðurinn í notk-
un ýmissa flugtækja. Hann venst notkun þeirra og
lærir að treysta þeim betur en eigin hugboði. Hann
venst á að gæta þeirra og að sjá á augabragði, hvort
vél hans flýgur beint, í réttri hæð, eða beygir, klifrar,
lækkar, er með lafandi væng eða hvers konar frávik
frá réttu flugi. Þetta sér hann allt án nokkurrar hlið-
sjónar af jörðinni fyrir neðan sig eða sjóndeildar-
hringnum framundan. Þetta kernur einkum að haldi,
þegar lágskýjað er eða slæmt skyggni hindrar hann
í að sjá til jarðar.
í „Linkinu" getur flugmaðurinn æft í fullkomnu
öryggi hinar ýmsu aðflugsaðferðir, þar sem braut hans
er samtímis skráð með vegritanum á borði kennarans.
Þannig er hægt að fylgjast með hverri smá skekkju,
hún síðan rædd og lagfærð án þess að líf flugmanns
eða flugvél sé í hættu statt. Aukið traust flugmanns-
ins á mælitækjunum auðveldar honum starfið, þegar
erfiðleikum er mætt í hinu raunverulega flugi, og
gerir hann hæfari til að leysa ur þeirn. Munið orð-
takið: „Þekking er máttur,“ sem hér á vel við.
Þar sem flugmaðurinn í „Linki" verður að fram-
kværna hverja hreyfing og leiðréttingu sjálfur, verður
„Linkflug" ennþá nákvæmara, svo að flugmaðurinn
æfist að fara rétt með tækin alveg ósjálfrátt.
í „Link“ er líkt eftir öllurn radio-hjálpartækjum
við loftsiglingar. Allar tegundir aðflugs er hægt að
æfa. Þannig verða hinar ýmsu tegundir aðflugs kunn-
ar flugmanninum og hann getur án tafar fvlgt þeim
reglum, er gilda á hverjum stað undir mismunandi
veðurskilvrðum. Þetta er mjög nauðsynlegt, einkum
á stöðum, þar sem flugumferð er mjög mikil, líkt
og í New York og London.
Hugsið ykkur hvað kæmi fyrir, ef flugmaður kæmi
t. d. til New York í blindflugi og væri fyrirskipað
bið-flug eftir sérstakri reglu og viss.i ekki, hvað hann
ætti að gera. Hvílíkur hrærigrautur. sem úr því yrði,
að ógleymdri þeirri hættu, sem flugmaðurinn stefndi
bæði sér og öðrum í. Flugmanninum mundi síðan
aðeins verða leyft sjónflug til vallarins, sem rnundi
orsaka tafir og aukinn kostnað fyrir hlutaðeigandi
flugfélag. Ef flugmaðurinn hins vegar væri öllum
hnútum kunnugur, mundi allt ganga eins og í sögu,
engar tafir fyrir hans vél eða aðrar, sem sagt allt
væri „OK“.
Slík hæfni fæst aðeins með stöðugri þjálfun, og
hvar er hægt að ná slíku með fullkomnu öryggi ann-
ars staðar en í „Linkinu“?
Verði flugmaður fyrir einhverju óvenjulegu á flugi,
á hann að koma í „Linkið“ og reyna að framkvæma
það sama aftur. Reyna að gera nákvæmlega eins og
hann gerði í fyrra skiptið, svo að hann geti á braut
vegritans séð, hvað raunverulega kom fyrir. Á því get-
ur hann lært, hvað gera ber í slíku tilfelli.
Oft er spurt: Þarf reyndur flugnraður með öllum
réttindum æfingu í „Link“? Hiklaust já. Án tillits
til hversu góður eða reyndur flugmaður er, þarfnast
hann rninnst tveggja stunda æfingar á mánuði hverj-
um. Það er til þess, að flugmaður geti fullvissað sig
sjálfan, að hann sé í fullri æfingu og með því að
framkvæma þær aðferðir, er hann hefir ekki notað um
skeið, getur hann einnig leiðrétt smá galla, er hann
getur hafa tileinkað sér á löngurn flugtíma.
Sjálfstraust getur orsakað kæruleysi, en slíkt má
ekki koma fyrir á flugi. Flugmaðurinn hefir ekki efni
á að gleyma sér, þótt urn skamma hríð sé.
Flugmaður þarf tíma til æfinga. Kynna sér hin
ýmsu hjálpartæki til blindflugs og vera öruggur að
gleyma þeim ekki eða rugla þeim saman, og með
viðræðum við kennarann finna leiðir til meiri full-
komnunar.
Öll stærstu flugfélögin, jafnt sem flugherir þjóð-
anna, hafa „Link“-æfingatæki, þar sem hver flug-
maður, án tillits til reynslu eða stöðu verður að eyða
tveim eða fleiri stundum í „Linki“ mánaðarlega.
Þetta var urn atvinnuflugmenn, en hvernig er með
áhuga- eða einkaflugmenn? Þurfa þeir á „Linki“ að
halda? Já, þótt í minna mæli sé.
Flestar vélar, sem slíkir flugmenn nota, hafa ekki
fullkomin blindflugstæki, svo ógjörlegt er að fljúga
blindflug á þeim. Þekking á blindflugstækjum hjálp-
ar samt við sjónflug. Það kennir þeim að trevsta því,
er þeir sjá á mælitækjunum. Einnig verða þeir færir
um að gera réttar beygjur og fyrirbyggja þar með
hættuna á ofrisi. Svo er alltaf hætta á að lenda óvænt
í slæmu veðri. Ef þekking á blindflugstækjum er til
staðar, er flugmaður færari að bjarga sér aftur út í
bjartviðri og öryggi. Flugmaðurinn lærir einnig að
meta gildi hraðamælisins og þannig hindra ofris eða
spinn í augnabliks óaðgæzlu.
Að lokum: Enda þótt „Link“ sc ekki og fljúgi ekki
eins og flugvél, er nauðsynlegt fyrir flugmann, hvort
heldur einka- eða atvinnuflugmann að nota „Link“
reglulega til að öðlast þá blindflugshæfni, að hann
sé eins og heima hjá sér við stjórnvöl, við allar að-
stæður og hafi það sjálfsöryggi við framkvæmd allra
athafna, sem nauðsynlegt er.
Bogi Þorsteinsson þýddi.
4 - FLUG