Flug : tímarit um flugmál - 01.08.1949, Blaðsíða 41

sjálfsagt, að ég hafi dvalið nokkuð lengi við aðdrag-
andann að sjálfu náminu, en mér fannst hann tiltölu-
lega erfiðastur og verri viðureignar en námið sjálft.
Því enda þótt það væri mjög strembið og strangt á
köflum, þá fannst mér þó, að ég gæti tekið undir
með krökkunum í Grænuborg og sungið: „Það er
leikur að læra ..þegar ég loksins var kominn í
gegnurn hreinsunareldinn, og ekki vantaði áhugann
fyrir náminu sjálfu. Eg mætti síðan á tilsettum tíma
í búningsdeild flotans og var færður úr mínum borg-
aralegu föturn, þeirn vöðlað niður í loðinn striga-
poka. Sjálfur var ég klæddur í matrósaföt og bjóst
við að verða krúnurakaður, en slapp nú við það,
sem betur fer. Nárnið var mjög skemmtilegt, frelsi
að vísu naumast til og aginn mikill. Lá við sjálft,
að ég fengi köfnunar-aðkenningu fyrstu dagana, nrér
fannst ófrelsið liggja á mér eins og mara. Við fórum
á fætur á hverjum nrorgni kl. 5I/Ó °g unnum til kl.
7 á kvöldin með stuttum matarhvíldum. Þá hófst
lexíulestur að afloknum kvöldmat, en kl. 22 voru
öll ljós slökkt, enda vorum við þá orðnir svo þreyttir,
að hrotur heyrðust frá hverjum rnanni innan fárra
mínútna. Á laugardögum var frí frá kl. 16 til kl. 22,
og á sunnudögum fengum við frí frá kl. 10 á rnorgn-
ana til kl. 8 á kvöldin, það er að segja, værum við
ekki á vakt, en við höfðum þéttar vaktir, og stund-
um veitti manni ekki af að taka annarra vaktir til
þess að kornast yfir að lesa lexíur.
Heinkel HE. 8 sjóflugvél.
FLUG - 39