Flug : tímarit um flugmál - 01.08.1949, Blaðsíða 20

Flug : tímarit um flugmál - 01.08.1949, Blaðsíða 20
SIR CHARLES KINGSFORD-SMITH: FLUGSAGA MIN ÞÝÐING: ÞORSTEINN JÓNSSON II. KAPÍT'ULI. Og nú kemur „Southern Cross“ til sögunnar. „Southern Cross“ er vélfluga, sem flogið hefir verið umhverfis jörðina, þar sem hún er mest að ummáli — við Miðjarðarbaug. Hún hafði borið ástralskan flugmann yfir Norður-íshafið áður en hún komst í rnína eigu, og flutti mig og félaga mína yfir Kyrra- hafið, vfir Ástralíu, yfir Atlantshaf, vfir Norður- Ameríku, og mörgum sinnum yfir Tasmanshaf. Það er því eðlilegt, að ég skuli vera stoltur af þess- ari dásamlegu flugu, sem aldrei brást mér, þó að einstöku sinnum muni ég ef til vill hafa ætlazt til of rnikils af henni. Það var alveg sarna, hversu erfið verkefni henni voru fengin, hún lauk þeim öllum. Hún barðist við fárviðri, þokur, sandbylji, regn og snjóhríðar. Hún var oft hlesst úr hófi fram; hún var iðulega látin ganga til þrauta, og henni var flogið yfir fjórar heimsálfur, þrjú úthöf og mörg smærri, en hættusöm höf. Flugmaðurinn er bundinn sömu tengslum við flugu sína sem sjómaður við skip sitt og reiðmaður við hest sinn. Ást mín á „Southern Cross“, og aðdáun á teiknara og smiði hennar, eykst stöðugt, þegar ég hugleiði allt, sem hún hefir gert, og allar þær þrautir, sem hún hefir staðizt. Sagan af „Southern Cross“ hefst í raun og veru á þeim degi (5. ágúst 1927), er við, ég og félagar mínir, Charles Ulm og Keith Anderson, stigurn á land í San Francisco. Við höfðum farið yfir til Bandaríkjanna staðráðnir í að fljúga yfir Kyrrahafið frá Ameríku til Ástralíu. Við stigum í land með aðeins óljósa hug- mynd um það, hvernig þessari hugmynd ætti að koma í framkvæmd. Við höfðum fengið nokkur loforð í Ástralíu um fjárhagsaðstoð og ég hafði töluverða reynslu í að fljúga alls konar flugum á Englandi, í Ameríku og Ástralíu. En einbeittni okkar að leysa flugið af hendi var okkar helzta og jafnvel einasta eign, er við stigum fæti á ameríska grund. Féleysi hefir verið þröskuldur á vegi allra braut- ryðjenda. Shackleton og Amundsen áttu þráfaldlega við það að stríða, og svo hefir verið um aðra þá, er Suðurskauts-rannsóknir gerðu. Kólumbus, fvrstur og frægastur hinna rniklu landkönnuða, varð að ganga í gegnurn rnargt og rnikið áður en hann gæti fengið áheyrn þeirra, er fjárráðin höfðu. Við urðum fyrir vonbrigðum engu síður en fvrir- rennarar okkar, og eftir að við komurn til Bandaríkj- anna gekk ekki á öðru en þrotlausum töfum, sem nær eingöngu stöfuðu af því, hve erfiðlega okkur gekk að útvega fé til þess að geta keypt hentuga flugu og annað það, er með þurfti. \hð komum til San Francisco með skipinu Tahiti 5. ágúst 1927, en það var ekki fyrr en 31. maí — níu mánuðum síðar — að við gátum loksins lagt af stað í okkar fyrsta langflug á „Southern Cross“. Kvíði og raun í þessa níu rnánuði var nærri því meiri þraut en sjálft flugið yfir Kyrrahaf. „Dole“- kappflugið til Hawaii, senr olli líftjóni sjö manna, stuttu eftir kornu okkar til Bandaríkjanna, varð til þess að áhugi í Vesturheimi fyrir flugi féll niður úr öllu valdi. Langflug yfir hafið varð tvímælalaust óvin- sælt. „Dole“-kappflugið hafði leitt í ljós hætturnar af ofhleðslu, af blindflugi og þótttöku flugna með aðeins einni vél i slíkum ævintýrum, og þess vegna gat korna okkar ekki hafa verið á óhagkvæmari tíma. Á hinn bóginn varð mér dýrmæt reynsla sú, er fékkst af „Dole“-fluginu. Úr því að bilanir höfðu átt sér stað á milli meginlandsins og Hawaii, þá var það auðséð, að á hinu miklu lengra hafflugi, sem við ætluðum að takast á hendur, rnyndi ekkert annað duga en bezta og kraftmesta vélflugan, sem hægt væri að festa hendur á, ef allt ætti að ganga vel og slvsa- laust. En slík fluga, ef hún væri fáanleg, auk útbún- aðar hennar og undirbúnings, og skipulagning flugs- ins, myndi kosta töluvert meira heldur en það fé, sem stjórn New South Wales hafði góðfúslega látið okkur í té. Við vorum algerlega öruggir, ef við gæt- um náð í hina réttu flugu og útbúnað, þá væri hið fyrirhugaða flug okkar yfir Kyrrahafið ekki aðeins mögulegt, heldur og hættulaust, en fyrst var nauð- 18 - FLUG
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Flug : tímarit um flugmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Flug : tímarit um flugmál
https://timarit.is/publication/1869

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.