Árbók Tryggingarstofnunar ríkisins - 01.12.1963, Qupperneq 26

24
69. gr. Iðgjöld samkvæmt 28. gr. og 40. gr. skal skattstjóri leggja á með tekju-
og eignarskatti og færa þau á skattskrá, sbr. 39. gr. laga nr. 70/1962, og skulu ákvæði
40. gr. þeirra laga gilda um iðgjöldin eftir því, sem við á, sbr. og ákvæði 68. gr. um
gjaldskrá. Iðgjöld þessi skulu lögð á í heilum krónum. Þó skulu iðgjöld af lögskráð-
um sjómönnum lögð á og innheimt fyrir fram af lögskráningarstjórum og iðgjöld
af ökumönnum bifreiða lögð á af innheimtumönnum bifreiðaskatts og innheimt
eftir á fyrir hvert bifreiðaskattár ásamt bifreiðaskatti og skoðunargjaldi bifreiða.
Framtalsskýrslur skulu þannig úr garði gerðar, að skýrt sé fram tekið, fyrir hversu
margar vinnuvikur beri að greiða. Þyki vafi leika á, að framtal vinnuvikna sé rétt,
skal áætla tölu þeirra eftir öðrum upplýsingum, er framtalið sýnir, en séu þær
ófullnægjandi eða hafi framtali ekki verið skilað, þá eftir mati skattstjóra.
Skattfrjálsir aðilar, er hafa í þjónustu sinni menn, sem slysatryggðir skulu sam-
kvæmt 31. gr., skulu senda hlutaðeigandi skattyfirvaldi framtöl um vinnuvikur á
sama hátt og skattskyldir atvinnurekendur.
í reglugerð samkvæmt síðustu málsgr. 40. gr. skal kveða á um álagningu og inn-
heimtu ársiðgjalda vegna tækja þeirra, er þar greinir.
70. gr. Kæra má iðgjaldaálagningu skattstjóra samkvæmt 68. og 69. gr. til ríkis-
skattanefndar eftir sörnu reglum og gilda um kærur út af tekjuskatti. Ákvæði 42.
gr. laga nr. 70/1962 skulu gilda um endurskoðun og leiðréttingar gjaldskrár sam-
kvæmt lögum þessum, eftir því sem við á.
Gjalddagar iðgjalda skulu ákveðnir í reglugerð.
71. gr. Iðgjöld til lífeyris- og slysatrygginga skulu innheimt af þeim innheimtu-
mönnum ríkissjóðs eða sveitarsjóða eða sérstökum innheimtustofnunum, sem inn-
heimta tekju- og eignarskatt, sbr. þó ákvæði I. málsgr. 69. gr. um iðgjöld af lög-
skráðum sjómönnum og ökumönnum bifreiða og ákvæði 3. málsgr. þessarar greinar.
Skulu ákvæði laga nr. 70/1962, þar á meðal um dráttarvexti og lögtaksrétt, gilda
um innheimtu iðgjalda.
Innheimtumenn ríkissjóðs annast innheimtu á framlögum sveitarfélaga, sbr. þó
3. málsgr. þessarar greinar. Gera má lögtak hjá sveitarfélagi fyrir vangreiddum fram-
lögum, m. a. í álögðum, ógreiddum bæjar- eða sveitargjöldum.
Tryggingastofnunin innheimtir sjálf iðgjöld, sem ríkissjóði ber að greiða. Þá er
stofnuninni heimilt að annast sjálf innheimtu iðgjalda hjá tilteknum ríkisstofnun-
um og framlaga sveitarsjóða í einstökum lögsagnarumdæmum.
Sjúkrasamlagsiðgjöld greiðast til samlaganna eða þeirra aðila, sem þau hafa falið
innheimtuna samkvæmt samningi, sbr. lög nr. 68 27. apríl 1962. Verði vanskil, inn-
heimta bæjarstjórnir og sveitarstjórnir hjá gjaldanda eða þeim, sem ábyrgð ber á
greiðslunni, og má innheimta iðgjöldin með lögtaki.
Um gjald fyrir innheimtu iðgjalda til lífeyris- og slysatrygginga fer eftir launa-
lögum eða samningum samkvæmt lögum nr. 68/1962.
72. gr. Meistarar í iðnaði skulu greiða iðgjöld fyrir nema sína og útgerðarmenn
sjúkrasamlagsiðgjöld lögskráðra sjómanna. Óheimilt er að draga iðgjöldin frá kaupi
þessara manna.
Nú sækir maður til sveitarstjórnar um, að sveitarsjóður greiði fyrir hann iðgjöld
hans, sakir þess, að hann sé ekki fær um það af eigin rammleik, og tekur þá sveitar-
stjórn ákvörðun um umsóknina með tilliti til ástæðna hans. Þó á iðgjaldsgreiðandi,
sem ber ekki að greiða eignarskatt, jafnan rétt á því, ef krafizt er, að sveitarsjóður
greiði fyrir hann iðgjald samkvæmt 26. gr., ef hreinar tekjur hans næsta ár á undan