Læknaneminn - 01.04.1957, Blaðsíða 4

4
LÆKNANEMINN
hjartalínuriti eru litlar eða vafa-
samar, og koma seint í ljós, t.d.
eftir að nokkrir dagar eru liðnir
frá skyndikastinu. Þá er og SGO-T
ákvörðun mjög góð til greining-
ar á hjartainfarkt hjá þeim sjúkl-
ingum, sem hafa vinstri „grein
Prófessor Sigurður Samúelsson
er fæddur á Bildudal, 30. október
1911. Hann varð stúdent frá M. A. 1932.
Kandidat frá Háskóla Islands 1938.
Framhaldsnám í lyflæknisfræði stundaði
hann í Danmörku á árunum 1938—1946.
Doktorsritgerð sina, Cor pulmonale
chronicum varði hann við Kaupmanna-
hafnar-háskóla 1950. Síðan starfandi
læknir í Reykjavík og deildarlæknir við
Dyflæknisdeild Landspítalans 1950—’55
og gengdi yfirlæknis- og kennslustörf-
um í forföllum og veikindum Próf.
Jóhanns Sæmundssonar.
Skipaður prófessor í lyflæknisfræði
við Háskóla íslands 1. des. 1955. Er nú
fyrir skömmu kominn heim frá Banda-
ríkjunum eftir ársdvöl þar á vegum
Rockefeller stofnunarinnar, og hefur nú
hafið kennslu að nýju.
LÆKNANEMINN árnar honum góðs
gengis í starfinu.
blokk“í hjartalínuritinu og skyndi-
breytingar sjást þá ekki vegna
, ,greinblokksins. ‘ ‘
Samt eru ekki allir sammála
um ágæti þessara rannsókna. T. d.
segist Denney og félagar2) hafa
fundið 4,8% af neikvæðum svörum
á SGO-T meðal 95 sjúklinga með
hjartainfarkta og hjá helmingi
sjúklinga þeirra með lungnaemboli
hafi SGO-T verið verulega hækkað.
Þeir bæta þó við, að SGO-T verði
aldrei eins hár hjá sjúklingi með
lungnaemboli og hjá þeim, sem er
með hjartainfarkt. Eins er línurit
yfir SGO-T mælingarnar við
lungnaemboli langdregnara með
hátind frá þriðja degi til sjötta
dags, í staðinn fyrir fyrsta til ann-
ars dags við hjartainfarkt.
La Due og Wroblewski3) segja
shock, hjartabilun, ,,cardiotonisk“
lyf, Cortisone, phlebitis acuta og
„cerebro-vascular" skemmdir ekki
hafa áhrif til hækkunar á „Serum
transaminasa“. Eftir því sem áð-
ur var sagt, hefði ég þó búizt við
hækkun á SGO-T við síðastnefndar
skemmdir. Aftur á móti segja
þeir, að skyndi hjarta-, lifrar-,
nýrna- og vöðvaskemmd, myositis,
ásamt dermato-myositis og lokun
á arterium, hafi áhrif til mikillar
hækkunar á SGO-T. Einnig var
mikil hækkun við lifrarskemmdir
eftir koltetraklorideitrun, hepatitis
acuta og serum hepatitis, en lögun
línurits SGO-T var öðruvísi við síð-
astnefnda sjúkdóma, sem sé miklu
hærri mælingar með 1000—2000
einingum, og tók fleiri vikur að
komast niður í eðlilegt magn.
I byrjun maí 1956 var ég stadd-
ur á læknaþingi í Atlantic City
(American Society for Clinical In-
vestigation) og fluttu þar læknar
frá Boston erindi um aukning á
serum-kopar við hjartainfarkt og
lækkun á serum-zink við sama