Læknaneminn - 01.11.1977, Blaðsíða 51

5) VottorS frá landlækni um að ekkert sé til fyr-
irstöðu fyrir ráðningu frá hans hálfu.
Allar umsóknir verða að innihalda atriði 1—3, en
sum sjúkrahús hafa einnig beðið um 4. og 5. atriði
aukalega.
011 Ijósrit eiga að vidimeras, þ. e. vottur þarf
(h d. á blakhlið ljósritsins) að ábyrgjast, að frum-
rjt og afrit innihaldi nákvæmlega það sama (vottur
þarf aðeins að skrifa „vidimeras41, og síðan nafn
sitt og heimilisfang undir).
Ef illa stendur á er hægt að senda umsókn án þess
að öll skjöl (eins og t. d. málavottorð) liggi fyrir,
en þá verður maður að tilkynna í umsókn að það sé
væntanlegt, og senda það sem allra fyrst.
Umsóknin sendist síðan til klinikchefen (æðsta
yfirlæknisins) á deild þeirri sem viðkomandi hefur
hug á að vinna við.
L'aunahýör
KaupiS fer að sjálfsögðu eftir lengd vinnutímans,
vaktafjölda, vinnuálagi á vöktum og eðli vakta (þ. e.
hvort verið er á sjúkrahúsinu eða heima hjá sér
uiilli anna). MánaSarkaupiS mitt í sumar var 5.982
s. kr. í fastakaup, fyrir 42 klst. vinnuviku, og með
vaktaálagi, orlofi, yfirvinnu o. þ. h. tvöfaldaðist sú
upphæð, jafnvel þótt ég hafi ekki verið hundinn á
sjúkrahúsinu á vöktunum.
Skattar í SvíþjóS eru um 25-30% ef heildartekj-
ur eru á bilinu 25-30 þús. s. kr.
Lohaorð
ÞaS er nokkuð mismunandi eftir deildum og
sjúkrahúsum, hve mikið aðstoðarlæknirinn fær að
gera, og hve sjálfstætt hann starfar. Flestir eða allir
utanfarar hafa þó látið vel af dvöl sinni, og ég kunni
t. d. mjög vel við mig á augndeildinni við Regions-
sjukhuset í Örebro.
Mest allan tímann var ég á göngudeild (mottagn-
ing), en auk þess fékk ég bæði að fylgjast með og
aðstoða við margs konar augnskurSaðgerðir, og
einnig að starfa á deildinni. Eg hef lært mikið af
mjög hagnýtum hlutum um augnlæknisfræði, og tím-
inn var fljótur að líða.
1-IJÁLPARGÖGN:
1) Sænska símaskráin. Er til á Sænska sendiráðinu,
Fjólugötu 9. Þar er hægt að fletta upp hvaSa deildir eru til
á sjúkrahúsunum, og einnig nafn viSkomandi klinikchefs.
2) Svenslca jör er inom sjukv&rden. Fyrir sjálfsnám, fæst
í Bóksölu stúdenta.
Um 3. árið
Framh. aj bls. 31.
þeir Þorkell og Magnús það sér til málsbóta, að
kennsluskipulagið í fysiologiu hefur undanfarin ár
verið fyrir neðan allar hellur, og stúdentar komið
úr þeirri kennslu með anzi gloppótta þekkingu.
Þessar þrjár aðfinnslur kæmu ekki til ef til væri
marklýsing fyrir hverja grein í deildinni. Myndu þá
bæði kennarar og nemendur hafa það á hreinu
hvað á að lesa og hvenær, og ekki væri einlægt ver-
ið að tví- og þrífara yfir sama námsefnið, meðan
öðru er sleppt.
EiturefnafræSina kenna Þorkell og Jóhannes
Skaftason. Ekki er stuðst við neina kennslubók og
fjölrituð hefti sem notazt er við í hluta námsefnis-
ins eru ekki fullnægjandi, þannig að eina leiðin til
að læra greinina er að sækja fyrirlestra. Þeir eru
hins vegar mjög misjafnir að gæðum, og á það
einkum við um fyrirlestra Jóhannesar.
Verkleg kennsla í lyfja- og eiturefnafræði er í
formi sýnikennslu, aðallega fylgzt með áhrifum
lyfja og efna á dýr. Þessir tímar eru mjög misgóðir,
en í heild bætir verklega kennslan litlu við þekkingu
eða skilning á greininni, og væri það verðugt verk-
efni að finna leiðir til að breyta því.
Þó að ýmsu megi finna við kennsluna í lyfja- og
eiturefnafræði, má þó í heild segja, að vel sé til
hennar vandað.
Olajur Gísli Jónsson.
læknaneminn
43