Læknaneminn - 01.11.1977, Qupperneq 58

95-44 , , 70-<n LZj &5-P4 Hm(wH go-gt/ * c r 3 ? /f/6
7S-74
70-74
6S-& i i
60-W ,L i
SS-Sq ,l
so-sy i
5S-V9 i l
70-VV i i
3S-39 1 1
30-37 1 n
ZS-20 I i
20-&/ 1 i
/6~-/9 1 i
/0-/7 1 zn
r-9 L 1
0-7 J zr
Mynd 10.
Eins og áður segir var Húsafellsprestakall lagt niður með
konungsbréfi 1812 og sóknirnar lagðar undir Gilsbakka og
Stóraás. Prestsþjónustubækur Húsafellssóknar eru til frá
1757 til 1808 og 1816 til 1840. Manndauðatölur á þeim 8
bæjum, sem hér voru lagðir undir Reykholtsprestakall, eru
fengnar úr Reykholtsprestakallsbók frá og með 1816 og fyrri
Húsafellsbókinni. Þarna vantar upplýsingar frá árunum
1809 til 1815 fyrir 8 af 47 bæjum í prestakallinu í 7 ár af 50.
Fyrstu 8 ár aldarinnar (1801-1808) dóu 4 konur og 1 karl á
þessum bæjum og fyrstu 5 ár aldarinnar fæddist enginn þar,
en fáir næstu 3. Þessi eyða veldur því að líkindum ekki mik-
illi skekkju. I heild eru þetta 8 af 95 bæjum í 7 af 50 árum
og ef litið er á fólksfjöldann þá er hann jafnvel minna brot
af heildarfjöldanum en fjöldi bæjanna gefur tilefni til að
ætla. Hér er þó möguleiki á allt að 1% skekkju.
I prestsþjónustubókunum er nær alls staðar eitthvað til-
greint um dánarorsök í sérstökum athugasemdadálki, sem er
næst kili á vinstri opnu, en jaðri á þeirri hægri. Frá 1816 er
þessu svo farið og þá eru karlar taldir á vinstri síðu, en
konur hægri á hverri opnu. Af þessu leiðir að í þeim fáu
tilfellum þar sem bækur hafa spillzt, en það er einkum á
jöðrunum, skortir upplýsingar um dánarorsök nokkurra
kvenna. I þessum tilfellum má þó ævinlega greina upphafs-
orðin: „Dó af“ eða „deyði af“. Þegar menn dóu af slysför-
um eru upphafsorðin aldrei slík, utan einu sinni af þeim 36
dauðaslysum sem ég fann. I öðru lagi er hér alltaf um kon-
ur að ræða og þær dóu sjaldnar af slysum en karlar, eins og
sjá má á mynd 20 og 21. Oruggt má telja að alitaf sé greint
frá dánarorsök þegar um slys er að ræða, þótt stöku sinnum
sé ekki sagt neitt um dánarorsök.
Ekki þótti fært að fara í nafnasamanburð almennt milli
dauðraskráa kirkjubóka og manntala til að staðfesta aldur
fólks eða bera saman. Það var þó gert ílitlum mæli og reynd-
ist allgott samræmi þar á milli, en sem áður getur, eru ekki
sömu menn, sem framkvæma þessa skráningu. Þó má skjóta
því inn að sums staðar fóru prestar yfir manntöl áður en
Myncl 11.
90-9V _ 85-119 a L 80-87 7S-77 _C 70-77 , 1 áS-M 1, bo-67 1 SS-S7 | SO-S7 ] $ /^S
77-77 , 1 1
70-77 1 1
3S-37 ,1 1
30-37 1 1
7.5-24 1 1
ZO-Z7 . 1 1
/s-n r r
f*. 1 —j
5-41 r
f-7 1 —
S=
50
LÆKNANEMINN