Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1979, Síða 21

Læknaneminn - 01.04.1979, Síða 21
Eigin rannsóknir sýna að fjölómettaðar fitusýr- ur örva michrosomal oxun á epinephrine í adreno- chrome.2 Adrenochrome örvar hins vegar perox- un fjölómettaðra fitusýra í fjölda myndefna eSa ovirk brot fitusýra. Þessi efnahvörf virSast hvötuS uf tveimur hvatakerfum og má hemla virkni þeirra hvors um sig. Propranolol hemlar þannig adreno- chrome myndun án þess aS hindra adrenochrome orvaSa peroxun fjölómeltaSra fitusýra. Vítamín E hemlar peroxun fjölómettaSra fitusýra án þess aS hindra andrenochrome myndun.2 Þessar athuganir eru enn á byrjunarstigi en úr þessari átt má líklega vænta gagnlegra upplýsinga um eSli þeirra vefjaskemmda, sem catecholaminar geta valdiS. Docosahexaenoicsýra og hjartsláttartíðni Docosahexaenoicsýra, 22:6n3, er fyrir hendi í töluverSu magni í heila og auga, en hlutverk 22:6n3 í himnustarfsemi er óþekkt.s Ekkert er heldur vitaS um örlög þessarar fitusýru, oxun, ummyndanir í iinnur efni o.þ.h. Þessi fitusýra er í fosfoiipidum hjartavöSva, einkum í PE, og virSist hafa eitthvert hlutverk í starfsemi hjartans. Tengsl virðast vera milli magns þessarar fitusýru í fosfoli- pidum hjartans og hjartsláttartíðni viðkomandi spendýrs. Er magn 22:6n3 mest í músarhjarta, sem hefur hæsta hjartsláttartiðni þeirra dýra, sem við höfum rannsakað, en minnst í hvalshjarta, sem hef- ur lægsta hjartslátttartíðni, mynd 2. Líklegt er að 22:6n3 tengist á einhvern hátt stjórn- un á jónaleiðni frumuhimnu og er verið að rann- saka hvort og hvernig slíkt getur átt sér stað.n Rnnnsóhnir á hjörtum mannu •'samanburður var gerður á fituefnum úr hjarta- sýnum. Annars vegar voru rannsökuð sýni úr mönnum er höfðu látist af slysförum og hins vegar sýni úr mönnum sem höfðu dáið skyndilegum hjarta- dauða og höfðu ýmist mikil eða lítil kransæða- þrengsli. Skyndilegur hjartadauði er hér skilgreind- ur sem instant dauði eða dauði innan klukkustund- ar og oflast innan fárra mínútna frá aðkenningu aS hjartaslagi eða infarct.1 Sýni úr mönnum, sem létust af slysförum og höfðu eðlilegan hjartavöðva og lítil kransæða- þrengsli voru höfð til viðmiðunar og talin sýni úr heilbrigðu hjarta. Post-mortem breytingar á fitu- efnum hjartavöðva voru ekki fall af þeim tíma, sem leið frá dauða að sýnistöku en vissir lipidar hafa klofnað í fitusýrur og smærri einingar áður en unnt var að ná fyrstu sýnum. Þrátt fyrir þessa erf- iðleika má sjá ýmsar áhugavekjandi breytingar á magni og tegundum fituefna í tengslum við skyndi- legan hjartadauða. Stöðugleiki fosfolipida háður fitusýrusamsetningu Samsetning óbundinna fitusýra (free fatty acids, FFA) í hjartasýnum sýnir að stór hluti (80%) af þessum fitusýrum er fram kominn vegna klofnunar fosfolipida. FFA hafa mun meira af fjölómettuðum fitiusýrum, einkum 20:4n6 og 22:6n3, en þeir fos- folipidar sem eftir eru í hjartavöðvanum, en glycer- idar hafa lítiS af þessum fitusýrum. Hlutfall fitu- sýranna 22:6n3 og 20:4n6 er almennt hærra í FFA en í PC og PE hjartavöðvans og gefur til kynna að þeir fosfolipidar klofni hraðasl niður, sem mest hafa af 22:6n3. Athuganir þessar benda til þess að stöðugleiki fosfolipida eða viðnám þeirra gegn klofnun af völdum fosfolipasa A2 sé háð fitusýru- samsetningu fosfolipida. Fosfolipidar með langar og mjög ómettaðar fitusýrur virðast klofna hraðar niður en fosfolipidar með mettaðar eða minna ómettaðar fitusýrur. Marktæk aukning á fjölómett- uðum fitusýrum í fosfolipidum getur þannig haft áhrif á stöðugleika fosfolipida og viðnám frumu- himnu gagnvart skaðvöldum, svo sem ofgnótt cate- cholamina, ischemiu og orkuskorti. Fosfolipidar breytast með aldri í mannshjarta Fitusýrusamsetning fosfolipida breytist í hjört- um manna með aldri á svipaðan hátt og hjá rott- um. Athuganir á samsetningu heildar fosfolipida sýna marktæka lækkun á linoleic-sýru, 18:2n6, með aldri eða um 35% lækkun frá unglingsárum að áttræðu. Einnig verður nokkur aukning á 22:6n3 á miðjum aldri, en eftir áttrætt minnkar heildar- magn fosfolipida per gram hjartavöðva. Athug- un fer nú fram á breylingum á einstökum fosfoli- pidum meS aldri. Ahugavert væri að kanna hvort slíkar hreytingar í himnulipidum tengjast breyting- læknaneminn 13

x

Læknaneminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.