Stuðlaberg - 01.12.2016, Side 8

8 STUÐLABERG 2/2016
Svífa létt um loftsins slóð
Félag ljóðaunnenda á Austurlandi hefur
sent frá sér bókina Á líðandi stund eftir Jón
Sigfússon. Bókin er sú sextánda í röðinni
Austfirsk ljóðskáld, rúmar sjötíu síður í fal­
legu bandi með stuttum eftirmála um lífs­
hlaup höfundarins eftir Ástu Þ. Jónsdóttur og
Sigurlaugu Jónasdóttur.
Jón Sigfússon fæddist að Ásseli í Fellum
árið 1910 en ólst upp að Egilsseli í sömu sveit.
Hann stundaði nám við Alþýðuskólann á
Eiðum árin 1929-1931, kvæntist og gerðist
bóndi. Síðar tók hann við búinu á Eiðum,
annaðist meðal annars póst­ og símstöðvar­
stjórn á staðnum og gegndi því starfi til
dauðadags, í ágúst 1966.
Jón byrjaði ungur að yrkja en flíkaði kveð­
skap sínum ekki mikið. Þó birtust eftir hann
vísur og kvæði í tímaritum og oft var til hans
leitað til að gera afmælis- eða erfiljóð. Í eftir­
málanum segir:
„Tíðust yrkisefna hans voru íslensk nátt­
úra í fegurð sinni eða nöturleika, fegurðin þó
oftast ríkjandi. Einnig maðurinn á ævigöngu
sinni í lífi og dauða, æskuþrá eða ellikvíða.“
Við lítum fyrst á ljóð sem nefnist Fallið er
laufið:
Fallið er laufið og fokið,
fækkar litum á jörðu.
Á heiðinni norðannepja
næðir um hrunda vörðu.
Hríðarkólga í hafi
hangir með gömlum þráa,
leggur þaðan um landið
loppuna hélugráa.
Svo gengur vetur að garði,
garpur af vopnum ríkur.
Aðför er ennþá hafin
sem enginn veit hvernig lýkur.
Annað kallar hann einfaldlega Ljóð:
Á hljóðum helgistundum
í huga oft ég svíf
á grónar götur þínar,
mitt gamla, horfna líf.
Með lítið gull í lófa
ég lék á þínum vang.
Oft var erfið leiðin
og oft var þungt um gang.
Hér er líka hringhend ferskeytla sem ber
nafnið Gullin ský:
Svífa létt um loftsins slóð
ljóma sett um kögur
eins og glettin ástarljóð,
yndislétt og fögur.
Að lokum skoðum við afmælisvísu til
Þórarins Þórarinssonar, skólastjóra á Eiðum,
á fimmtugsafmæli hans. Við fyrirsögnina
stendur: Afmælisskeyti sent á Landspítala:
Við réttum þér hönd þó að öræfi Íslands
okkar á milli rísi,
sendum þér kveðju og ætlum að orðin
einlægum huga lýsi.
Til vinafunda og ljómandi lunda,
sem lífsdöggum vorið baðar,
við óskum að leiði þig heilan heim
hamingja Eiðastaðar.