Stuðlaberg - 01.12.2016, Side 11
STUÐLABERG 2/2016 11
Þessi bók er afbragð. Myndirnar eru fallegar
og grípandi og ljóðskreytingin er gerð af
fljúgandi hagmælsku og frumleik eins og
við var að búast. Gott er til þess að vita að
yngstu lesendurnir skuli fá þessa þjálfun fyrir
brageyrað. Lengi býr að fyrstu gerð.
… þessi helvítis krísa
Aðalsteinn Svanur Sigfússon hefur sent frá
sér bók sem ber nafnið Án róms og laga. Þetta er
forvitnileg bók, ekki hvað síst titillinn. Ljóðin
eru öll samin til söngs. Textinn er gerður til
að syngja hann og þegar bókin er lesin er ekki
laust við að þess sjái merki sums staðar. Ljóð
sem er sungið birtist á annan hátt en það sem
er lesið upphátt, að ekki sé talað um ef það er
lesið í hljóði. Ýmsir hnökrar, sem fljóta fram
hjá eyranu þegar trúbadúrinn beitir röddinni
og eltir laglínuna, verða skyndilega sýnilegir
þegar lesandinn hefur tíma til að lesa línuna
tvisvar, eða staldra við og horfa á hana.
Þetta má þó ekki skilja á þann veg að
hnökrarnir í kvæðum Aðalsteins Svans séu
truflandi. Þetta eru ljómandi skemmtilegir
textar, fullir af ádeilu, léttir og fyndnir. En
samt skynjar lesandinn að þeir eru gerðir til
söngs, það vantar róminn og lagið, trúbadúr
inn er fjarri með tónlistina.
Við grípum niður í texta sem heitir einfald
lega Heimsósómakvæði:
Án róms og laga er skemmtileg bók, hug
myndin bak við útgáfuna er dálítið frum
leg. Hér sjáum við trúbadúrinn án gítarsins,
raddarinnar og laglínunnar. Það er alveg
skoðunarinnar virði. RIA.
Af og til renna upp dagar sem ættu ekki að rísa.
Í óbyggðum skína oft stjörnur sem engum lýsa.
Hið albesta kvæði vill enda sem lausavísa.
Mikið óhemju tekur hún á,
mikið óhemju tekur hún á,
mikið óhemju tekur hún á þessi helvítis krísa.
— — —
Hversu allt var nú betra hér forðum og fyrrum í den.
Af fortíðarþránni ég sviðna, ég loga, ég brenn.
Þótt fórnað ég hafi mér fyrir allt vont í senn
fóru nú löngum í hundana
fóru nú löngum í hundana
fóru nú löngum í hundana betri menn.