Stuðlaberg - 01.12.2016, Qupperneq 27

STUÐLABERG 2/2016 27
Aflaskipið Skálda.
„Léttir amstri þungu”
Lausavísur af skemmtikvöldum Iðunnar
Á skemmtikvöldum Kvæðamannafélags­
ins Iðunnar, sem haldin eru að jafnaði fyrsta
föstudag hvers mánaðar yfir veturinn, er
venja að taka saman það sem ort er í salnum
meðan skemmtiatriði eru flutt. Afrakstrinum
er safnað saman í fundarlok í Skáldu, sem er
lítill bátur úr tré. Er það kallað að gera að afla
Skáldu og hefur Helgi Zimsen það starf með
höndum.
Ragnar Böðvarsson orti einhvern tíma
þegar hann fékk blaðið í hendur:
Oftast reynist einskis virði
orðlaust blað
nema einhver um það hirði
að yrkja á það.
Arnþór Helgason orti undir tónlistaratriði:
Hlýddum vér á sálmasöng
seiddu tónar huga vorn.
Þóttu hvorki leið né löng
lögin þessi mjúk og forn.
Á einhverju kvöldinu var félagi forfallaður
og Þórarinn Már Baldursson taldi sig hafa
fengið hugskeyti frá honum:
Herping maga hef ég agalegan:
Ill mig plagar iðrasótt,
úr mér lagar dag og nótt.
Sigurður Sigurðarson kastaði fram ill­
yrmislegum fyrriparti og skoraði á menn að
botna. Þorvaldur Þorvaldsson brást vel við
því og vísan varð svona:
Mér er vaxinn vísdómsjaxl
vitið reyndar lítið óx.
Segja margir að hann Axl-
arbjörn fórnarlamb sé rógs.
Höskuldur Búi Jónsson orti:
Bar á vondum vísnaskorti
vísnaskáldin urðu sveitt.
Þetta kvöld ég aftur orti
ekki neitt.
Gunnar Straumland orti einhvern tíma
þegar rætt var um gildi þess að gá að því
hvað maður segir:
Tungukorða temja skal
taum og skorður finna.
Gaspur forðast, göfga tal,
gæta orða sinna.
Og auðvitað er ort um veðrið, nema hvað!
Sigurlín Hermannsdóttir gerði þessa:
Þorri læðist létt með hægð
leggur fæð á sumarblóm;
sendi í bræði bratta lægð,
bylur kvæðin digrum róm.
Sigmundur Benediktsson heyrir að eigin
sögn ekki vel. Það á þó einkum við þegar
margir kveða saman. Á einni samkomunni
átti hann því erfitt með að greina ýmislegt
sem fram fór. Fékk hann fyrir vikið næði til
að yrkja dróttkvæða vísu.
Námið var strítt að nema
nasla í fræðabasli,
talað með langri tölu
tuldur, sem varð að muldri.
Alla því heyrði illa
orðræðu góðan forða,
skaði að fátt nam skoða,
skildi ei það sem vildi.
RIA.
H
el
gi
Z
im
se
n