Úrval - 01.12.1966, Blaðsíða 106

Úrval - 01.12.1966, Blaðsíða 106
104 ÚRVAL Holmes aftra sér frá því að sinna þýðingarmeiri störfum. Síðan gerðist dr. Doyle sjálfboða- liði í Búastyrjöldinni árið 1900 og varð þar yfirskurðlæknir við her- sjúkrahús. Þar var allur útbúnaður hinn frumstæðasti og hjúkrunar- gögn af skornum skammti og því mikið um skæðar drepsóttir. Hann lagði nótt við dag, og í stríðslok hlaut hann aðalstign vegna þessa framlags síns. Árið 1903 samþykkti Sir Arthur loks að lífga Sherlock Holmes við. Nú kom það í Ijós, að hinn ódrep- andi Sherlock Holmes hafði alls ekki verið drepinn þarna við Reichenbachfossana forðum daga. Bókin „Tóma húsið“ skýrir frá því, hvernig honum tókst að komast lífs af líkt og fyrir kraftaverk og frá ferð hans til Tíbet, þar sem hann átti viðræður við helzta Lamaprest- inn þar. Síðan sneri hann aftur til Lundúna til þess að rannsaka dul- arfullan dauða jarlssonar eins. Þeg- ar Sherlock birtist að nýju í „Strand Magazine11, urðu áhang- endur hans himinlifandi, og sala tímaritsins jókst alveg gífurlega. Conan Doyle hafði skapað svo lifandi persónu, að margir neituðu blátt áfram að trúa því, að þar væri um skáldsagnapersónu að ræða. Höfundinum bárust stöð- ugt bréf, stíluð til Holmes sjálfs, þar sem hann var beðinn um að upplýsa raunveruleg sakamál. Sum þessi tilskrif leiddu til þess, að Conan Doyle gat sannað hæfni sína sem leynilögreglumaður. Eitt slíkt mál snerti mann, sem hafði snögg- lega tekið út alla inneignina á bankareikningi sínum, fengið sér herbergi í gistihúsi einu í Lundún- um, skroppið síðan í söngleikahöll, snúið svo aftur til gistihússins, skipt um föt og horfið síðan gersamlega. Lögreglunni hafði ekki tekizt að finna hann, og fjölskylda mannsins óttaðist, að hann hefði dáið á vofeif- legan hátt. Conan Doyle fann lausn þessarar ráðgátu mjög fljótlega. „Maðurinn mun finnast í Glasgow eða Edin- borg,“ sagði hann, „og hann er þar af frjálsum vilja. Sú staðreynd, að hann tók alla peningana út úr bankareikningi sínum, bendir til fyrirfram ákveðins flótta. Söng- leikahöllin, sem hann fór í, lok- ar klukkan 11. Þar eð hann skipti um föt, eftir að hann kom aftur til gistihússins, virðist slíkt benda til þess, að hann hafi ætlað í ferðalag þá um kvöldið. Skozka hraðlestin fer frá Kóngskrossbrautarstöðinni á mi<3nætti..“ Maðurinn fannst svo í Edinborg. En það var samt unnt að koma Conan Doyle á óvart. Eitt sinn, er hann var á ferðalagi erlendis, brá honum mjög, þegar leigubílstjóri ávarpaði hann sem dr. Doyle. „En hvernig í ósköpunum vitið þér þetta?“ spurði Doyle. „Nafnið stendur á ferðatöskunni yðar“, svaraði leigubílstjórinn ósköp ró- lega. Árið 1906 missti hann konu sína, en hann hafði gifzt árið 1885 Þetta var honum slíkt áfall að hann hætti að skrifa og virtist hafa leiða á lífinu yfirleitt. Einkaritari hans var mjög áhyggjufullur hans vegna og reyndi að vekja áhuga hans með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.