Úrval - 01.11.1969, Side 93

91
SKJÓTIÐ HONUM EKKI Á LOFT — ÉG Á HANN!
gert samning við ríkisstj órnina um
rannsóknir á hæfni flugvéla af gerð-
unum B-29, B-36 og B-50, sem not-
aðar eru í flughernum. Randy vann
að þessu með honum og lærði þá
mjög ýtarlega um hvern smáhlut í
B-36 flugvélunum. Áður hafði hann
rannsakað ýmis dýr og manninn
sjálfan, en nú var hann farinn að
rannsaka gerð og byggingarlag flug-
véla. Kannske hefur hann gert sér
grein fyrir því þá, að hann var
þannig að afla sér prýðilegrar und-
irstöðuþekkingar fyrir rannsóknir á
sviði geimvísinda. En ég gerði mér
sannarlega ekkii grein fyrir því.
HejSi ég vitað það, hefði ég kannske
gefizt upp samstundis og farið heim
til mömmu.
Randy lauk loksins háskólanámi
sínu eftir 9 ára samfleytt strit. Við
höfðum ákveðið. að eignast barn,
þegar hann lyki þessu öllu. Og
þannig fór, að barnið kom einmitt
strax á eftir síðustu prófunum hans.
Randy æddi fram og aftur um and-
dyri háskólans eina vikuna, bíðandi
eftir prófúrslitunum, og næstu viku
æddi hann svo um gangana á fæð-
ingardeildinni. Og brátt hóf Mark
Randall Chambers inngöngu sína á
leiksvið lífsins með heilmiklum fyr-
irgangi.
Við byrjuðum á því að ala Mark
upp á vísindalegan hátt undir stjórn
Randy. Pelarnir voru algerlega sótt-
hreinsaðir. Þyngd Marks var mæld
og skráð daglega. Hann fékk bara
að borða á nákvæmlega réttum tím-
um. Randy setti jafnvel vekjara-
klukkuna á 2, ef ske kynni, að strák-
urinn færi að hafa vit á því að haga
sér svo skynsamlega að sofa eins og
steinn alla nóttina. f lok fyrstu vik-
unnar hafði Mark þyngzt um næst-
um tvö pund, og Randy hafði létzt
um átta.
Næstu árin vorum við alltaf að
flytja búferlum. Við vorum nýbúin
að koma okkur fyrir í Bar Harbor
í Mainefylki, þar sem Randy hafði
fengið starf við rannsóknir, þegar
einhverjir í flughernum hringdu í
hann og við fluttum til San Antonio
suður í Texas. Þar á eftir fór Randy
að Rutgersháskólanum í New Jersey
fylki og vann þar við að koma á
laggirnar rannsóknarstofu til rann-
sókna á hliðarverkunum róandi og
örvandi lyfja. Um svipað leyti eign-
uðumst við annan son, en um atburð
þann skrifaði Mark eftirfarandi í
skóladagbók sína: „Þegar ég var
þriggja ára, fæddist Craig bróðir
minn. Það tók okkur mörg ár að
venjast honum.“
É'g veit ekki, hvernig því er farið
í þeim fjölskyldum, sem hafa eng-
um vísindamönnum á að skipa, en
svo mikið er víst, að við meðhöndl-
uðum annan son okkar allt öðru vísi
allt frá byrjun en þann fyrsta. Eng-
ar tilraunir, engar þyngdarmæling-
ar né skráningar! Ég gaf honum
bara að borða, þegar hann var
svangur, skipti á honum, þegar hann
blotnaði, og gleymdi svo öllu um-
stangi, þangað til hann fór aftur að
grenja.
Við höfðum aðeins verið einn
mánuð við Rutger háskólann, þegar
Rússarnir skutu fyrsta Sputniknum
sínum á loft. Á því augnabliki varð
gerbreyting á Randy. Hann eyddi
nú öllum frítíma sínum í að lesa allt
sem hann gat fundið um geiminn og