Úrval - 01.04.1976, Blaðsíða 99

Úrval - 01.04.1976, Blaðsíða 99
DA UÐINN Á ISNUM 97 Um tíuleytið var slangan orðin ærið löng og heldur gisin. Tuff var stöðugt í fararbroddi og á eftir honum komu margir litlir hópar með iöngu millibili, og eftir þá var slóð, sem rekja mátti af merkistöngum og sótsvertum ístindum. Ekki léttist færið og himinninn var nú hulinn móðu. Margir ræddu það sín á milli, að óveður væri í nánd. Illur grunur, sem þeir eldri höfðu haft frá því þeir risu úr koju um morguninn, kom nú fram í umræð- unum. Stephen Jordan sagði vini sínum William Evans frá gílnum, sem á undan sólu rann og svörtum skýjabakka, sem hann hafði séð við sjónarrönd um morguninn. ,,Sjaldan er gíll fyrir góðu, nema úlfur eftir renni,” sagði hann. ,,Og þessi skýja- bakki getur ekkert annað þýtt en að það skellur á okkur austanvindur.” Evans var á sama máli. ,,Ætli við ættum ekki að snúa við?” spurði hann. ,,Snúa við? Nei, við getum það ekki svona formálalaust,” svaraði Jordan. Innst inni vildi hann líka helst snúa við, en einhvers staðar frammi I röðinni var yngri bróðir hans, Tom, og synir hans tveir. Þar að auki var hann svokallaður ísmeist- ari og því fylgdu vissar kvaðir. En þeir voru fleiri, sem vildu snúa aftur til skipsins og vom ekki bangn- ir við að segja það upphátt. Þeir höfðu Iagt að baki sex til sjö kílómetra yfir versta ís, sem þeir höfðu nokkurn tíma komið á, og enn var langt eftir. „Stephano” færði sig líka hægt norðvestur á bóginn, og það gat tekið þá allan daginn að ná til skipsins. Og hvergi var nokk- urn sel að sjá ennþá. ,,Hvern þremilinn erum við eigin- lega að gera hér?” spurði hver annan. Tobias Cooper, fiskimaður frá Bonavistaflóanum, var sá fyrsti, sem ákvað að gefast upp. En hann fékk strax fylgd Williams Evans, og svo sneri Stephen Jordan líka við. Tom og strákarnir urðu að bjarga sér sjálfir. „Nýfundnaland” lá lágt við sjónarrönd og um skipið var einhver iðandi móða, sem Stephen kunni ekki við. Það var mikið hrópað að þeim, sem sneru við. ,,Þið eruð nú meiri ræflarnir!” hrópuðu hinir. En áður en langt um leið höfðu þrjátíu og einn maður ákveðið að snúa við líka og halda aftur til skipsins. Margir fleiri höfðu löngun til að fara að dæmi þeirra. Meira að segja þeir yngstu smituðust af þeim eldri og veðurkunnugri og áhyggjum þeirra. En Cecil Mouland lét ekki hugfallast. Hann gat ekki skilið, hvernig nokkur gat fengið sig til að gefast upp. ,,Þetta er ræfilslegt,” sagði hann við félaga sína. Klukkuna vantaði um tuttugu mrnúturí ellefu, þegar Abram Kean, skipstjóri á „Stephano”, kom auga á áhöfn „Nýfundnalands,” sem vará leið til hans. Hann gaf skipun um að snúa skipinu, og kokkurinn fékk
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.