Goðasteinn - 01.09.1966, Side 77

höfn eftir stríðið. Þá steig öll vara danskra í verði en íslenzk vara
lækkaði. Jón Hreggviðsson bóndi á Rein þótti þá sannur að því að
hafa drepið kóngsins böðul, Sigurð heitinn Snorrason, og var því
rcttdræpur utan lands eða innan. Var Jón gamli „illur og ódæll“
segir Espólín, enda reyndist hann réttvísinni erfiður viðskiptis. -
Menn voru afteknir á þingi að venju, enda þótt kóngsins böðull
væri dauður, því maður kemur manns í stað. „Urðu fleiri smámál
um barnahvarf og annað.“ Er þá fátt eitt talið atburða um þessar
mundir.----
Næst er þá að taka, að bóndinn á Önundarstöðum, Jón Erlends-
son ætlar að ríða til kirkju með sonum sínum tveim, Sigvalda og
Erlendi (?). Má ætla að þetta hafi verið í júlímánuði snemma. Hjá-
leigubóndinn, hann Ólafur Narfason, ætlar að slást í hópinn ásamt
sinni ektakvinnu. Er líklegt, að sæmilega hafi farið á með þeim
nágrönnunum. Þeir ætla að hlýða messu hjá séra Gísla Eiríkssyni á
Krossi. Séra Gísli tók við brauðinu 1681 af séra Eiríki föður sínum,
Þorsteinssyni. Séra Gísli var kallaður „formaður", því hann hafði
stundað sjó og formennsku, áður en hann fór í skóla, kannski líka,
eftir að hann varð prestur. Eiríkur faðir hans var líka formaður við
Sandinn og í Eyjum og var kallaður „Séra Eiríkur formaður“. -
Héldu þeir feðgar Landeyjarþing í 56 ár og er ekki annars getið en,
að þeir hafi verið virtir vel. Trúlega hefur formennskan aflað þeim
álits, því gott var að kunna vel til sjós við Sandinn.
Þessi fimm manna hópur ríður nú vestur svokallaða Gljá, þar
sem sandurinn og graslendið mætist. Grunnur vatnselgur liggur yfir
sandinum, það er gljáin. Það má gera ráð fyrir, að fólkinu sé létt í
skapi við heimanförina. Það hefur varpað af sér búksorg hversdags-
ins um stund og nú ætlar það að ganga að Drottins náðarborði,
neyta hins heilaga sakramentis, hreinsa hugann af grómleika syndar-
innar.
En margt fer öðruvísi en ætlað er. Um þriggja stundarfjórðunga
reið mun vera frá Önundarstöðum að Krossi. Þá er komið er nokk-
uð á leið berst í tal milli þeirra fegða og Ólafs hjáleigubónda, að
fénaður Ólafs gangi allmjög í landi heimajarðarinnar og una þeir
feðgar þessu illa. Orðræður þeirra harðna er á líður og þá er vikið
er upp frá Gljánni, heim mýrina að Krossi, er þeim feðgum og Ólafi
Goðasteinn
75