Goðasteinn - 01.03.1972, Síða 25

Goðasteinn - 01.03.1972, Síða 25
þetta um það bil áratug áður en samskonar atburðir áttu sér stað í Skálholtskirkju, þegar Ragnheiður Brynjólfsdóttir sér sinn eið. ísleifur Magnússon bjó í tvíbýli við Vigfús bróður sinn á Höfðabrekku. Kona ísleifs var Helga Erlendsdóttir, Þorvarðar- sonar á Suður-Reykjum. Þorvarður var Þórólfsson, Eyjólfssonar á Hjalla og Ásdísar, systur Ögmundar biskups. Gosið 1660 tók af Höfðabrekkubæina, hafði bærinn áður staðið niðri á sléttlendinu, þar sem allt var umvafið grasi. Hlaupið eyddi allar engjar og túnin og var þar síðar ægisandur. Bræðurnir fluttu þá til Hallgríms bróður síns í Kerlingardal og dvöldust þar með allt sitt, unz búið var að byggja nýjan bæ uppi á brúninni, þar sem hann var til skamms tíma. Heyskapur hafði verið svo góður á jörðinni, að annar bræðranna hafði 13 og hinn 14 kýr auk ann- ars fénaðar. 1 máldaga frá 1575 segir, að Höfðabrekkukirkja eigi 8 kýr, 40 ásauðar og tvö hundruð í köplum, fasta góss 100, garð- urinn allur, hundrað hundraða. Jörðin var sett niður eftir gosið 1580 í 80 hundr. En eftir gosið 1660 var hún sett niður í 40 hundr. og hafði því verð jarðarinnar lækkað um rúman helming á tæpri öld. Sonur ísleifs Magnússonar og konu hans, Helgu Erlendsdóttur, var Magnús ísleifsson bóndi á Höfðabrekku. Hann var kvæntur Guðríði Pétursdóttur, Gissurarsonar prests á Ofanleiti. Sr. Pétur var í föðurætt af norðlenzkri prestaætt og systursonur Arngríms lærða. Feðgarnir ísleifur Magnússon, d. 1689, og Magnús sonur hans, f. um 1646, voru báðir lögréttumenn. Magnús bjó á Höfðabrekku, en fluttist seinna að Seljalandi undir Eyjafjöllum. Frá honum er komin Seljalandsættin. Helga dóttir hans giftist Runólfi Jónssyni, cr kominn var af hinni merku Steinsmýrarætt. í ættartölu frá Jóni Sigurðssyni í Steinum segir, að Runólfur hafi verið dóttursonur Vigfúsar á Höfðabrekku, en það er ekki talið víst. Sigurður sýslumaður Stefánsson segir m. a. um Kötlugosið 1721, að það hafi eyðilagt svo land og eigur hins atorkusama og góð- fræga Höfðabrekkubónda og eiganda, Runólfs Jónssonar, „að hann vildi gefa sig fyrir ekkert frá þessari óðalsjörð sinni, ef sá er við henni tæki héldi við hefð og magt því sem hann og fyrri Godastewn 23
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.