Goðasteinn - 01.03.1972, Blaðsíða 41

þegar að ís var að koma á innvötnin, sem kölluð voru, og þau
að stíflast og fóru að flæða yfir. Ég man það stundum, þegar
við fórum í skólann, að fvrir kom, að vatnið var í kvið á
hcsti og vel það á milli Háarima og Rimakots og Norður-Nýja-
bæjar og rann yfir garða, sem voru kallaðir göngugarðar. Það kom
oft fyrir, að það varð að bjarga skcpnum úr flæði á veturna.
Eftir því man cg frá nýársdegi 1924, að faðir minn átti 42
sauði í vestasta kofanum inn hjá borgum. Þá var búið að hlaða
í Djúpós. Þennan dag var vatnið í kvið á hesti frá ánni og vestur
að kofanum, sem stóð á smáhól, og þar héldu sauðirnir sig, því
þar var þurrt. Svo rákum við þá heim að bæ, og þar voru þeir
um tíma.
í þessari ferð greip ég 10 punda silung, sem var að synda í
krapi á hábakkanum sunnan við efri borgirnar. Vatnið var þar í
hné á manni og hörku straumur. Það var búið að hlaða varnar-
garð á hábakkana suður frá, og þar fóru sauðirnir. Silunginn gaf
ég fátækri ckkju.
Það mun hafa verið i sama skiptið, sem vatnsflóðið náði austur
á Unhólstún. Á norðurtúninu náði flóðið á móts við hólinn.
Seinustu árin, áður cn hlaðið var í Djúpós og Valalæk, mátti
ganga þurrum fótum yfir Hólsá og það gerði ég og aðrir. Þá sótti
fénaöur okkar austur á Hólsbakka.
Um 1945 eða þar um var mikið flæði um vetur. Það var með
öllu ófært nema á hesti og það með ánni og þó harðsótt. Þá var
ekki búið að ýta upp varnargarði meðfram ánni, inn frá. Daginn
sem flóðið var mest, fór ég af rælni á hesti og komst inn að
Djúpós. Á einum stað var vatnið í taglmark á hesti. Á tveimur
stöðum sá ég ekki, hvar áin var. Framan við sjálfa hleðsluna var
vatnið á miðja síðu á hestinum, en þar var lægra.
Jón frá Vatnskoti fór seinna um daginn og sneri aftur. Þá var
þó farið að lækka í. Það voru sléttir bakkar suður frá og götur
í þeim, og var tignarleg sjón að sjá vatnið þeysast á geysihraða
yfir þá.
Það var eftir páska 1914 eða þar um, að við fórum á tveimur
bátum í veiði inn að Oddaeyrum í ánni. Með mér voru Eyjólfur
Eyjólfsson frá Tobbakoti, Sigurður Gíslason frá Húnakoti og fað-
Godasteinn
39