Goðasteinn - 01.03.1972, Page 43

Goðasteinn - 01.03.1972, Page 43
með fallhamri, tvær til þrjár stauraraðir, þar sem síðast var í tcppt, og veitti ekki af. Þverslár voru á trjánum og plankar þar yfir eftir endilöngu. Það var sóttur skógviður alla leið upp í Hraunteig og hann hafður utan um dröngla, sem að innan voru gerðir af sandpok- um og sniddu. Þetta var spennt saman og vírbundið, og vann ég oft að því. Þetta var útbúið í nokkurskonar mótum og síðan velt úr þeim. Drönglarnir voru bornir af 6-8 mönnum út í bát og látnir liggja ofan á þóftunum, síðan velt fyrir borð straummegin, og fær maður merkti staðinn. Þessir drönglar hafa vigtað 6-8 hundruð pund. Það var ekki hættulaust verk að eiga við þá og snarræði þurfti til að koma þeim fyrir. Við þetta verk voru aðal- mcnn Gestur frá Mel, Halldór frá Sauðholti, Ólafur frá Lind- arbæ og Pálmar frá Unhól. Ekki tók langan tíma að koma drögl- unum fyrir í hvert sinn. Fallhamrinum var komið fyrir á stórum fleka með tunnum fyrir flotholt og öflugu tré, sem stóð þar upp eins og mastur. Á því voru sliskjur, sem járnstykkið lék á. Það var híft upp í spili, sem var á flekanum, og látið falla á stauraendana, sem stóðu upp með flekanum eða trénu. Fallhamarinn vigtaði 400 pund eða meira. Fallhamarsstjóri var að mig minnir Ólafur frá Hávarðarkoti eða Björn frá Parti. Svo voru við þetta þeir Friðrik frá Miðkoti, Ólafur frá Hábæ, Hafliði frá Búð, Sigurður frá Bala (síðar kaupmaður), og Ólafur frá Húnakoti. Ekki gat það talizt hættulaust að vinna við þetta í beljandi straumi og hyldýpi. Mikill var nú fyrirgangurinn síðast, það brakaði, hvein og söng í öllu og stillansinn að kengbogna undan straumþunganum. Mátti eins búast við því, að allt rúllaði niður í straumkastið. Ég man það, að ég og Guðjón frá Tobbakoti vorum beðnir að fara út á þetta og bæta við plönkum og saum, og við negldum svikalaust. Ekki vorum við hræddir, maður varð forhertur, það var annað- hvort að duga eða drepast, og hafa víst allir haft það sama í huga. Þar voru hraustir menn að verki, bæði Þykkbæingar og aðrir, sem unnu þar að, allir úrvals menn, sem sýndu frábæran dugnað. Verkfræðingurinn gaf frá sér alla von, en Sigurður Ólafs- son í Hábæ, verkstjórinn, tók að sér öll ráð, og því hafðist það Goðasteinn 41

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.